اهتزاز پرچم قرآن و اسلام؛آنچه شهید اردبیلی می خواست
به گزارش نوید شاهد اردبیل، شهید
والامقام سعادت‌على آرقندلرد فرزند جعفر دوم فروردین ماه سال 1343 در خلخال به دنیا
آمد و هفتم آبان ماه سال 1363 به مقام عالی شهادت رسید.
شهید آرقند در وصیت نامه اش چنین می نویسد: سلامى به پاكى ماه و به
درخشندگى آفتاب. اميدوارم سلام ناقابل مرا از دور بپذيريد سلام ناقابل كه از پستى
و بلنديهاى كوه هاى سر به فلك كشيده كردستان نثار مى كنم قبول كنيد و مرا دعا
كنيد.
بعد از كلام خدا پدر و مادرند كه دعاهايشان
مستجاب مى شود. اكنون كه صدام نابكار با صدها قشون و لشكر به ميهن اسلامى ما تجاوز
كرده است و ما نيز به عنوان سرباز غيرتمند ارتش جمهورى اسلامى بايد از خاك وطن وجب
وجب نگهدارى كنيم و مسلمانان نبايد از مرگ بترسند مرگى كه مانند شهادت شرافتمندانه
است و ما نيز مسلمانيم و باكى از دشمن نداريم.
تا آخرین نفس نبرد می کنیم
اگر به اين فكر باشند كه اگر زمان امام حسين (ع)
مى بود ما به كمك امام حسين (ع) مى رفتيم و با يزيد ستمگر مى جنگيديم پس ظالمان
اين دنيا بايد بدانند كه اكنون اسلام همان اسلام است كه به رهبرى امام خمينى
ظالمان را سركوب مى كند و حضرت امام پرچم اسلام را بدست گرفته و مانند امام حسين
(ع) با يزيديان و صدام كافر جنگ مى كند ما نيز از لشكر اسلام هستيم و تا آخرين نفر
و تا آخرين نفس با صدام كافر نبرد خواهيم كرد.
پدر عزيز و مادر مهربانم من با
خلوص نيت پاك وصيت نامه خود را مى نويسم و اين نوشته مرا وصيت حساب كنيد. شايد در
اين نبرد به اميدى پروردگار بزرگ شهادت را نصيبم نمود و ديگر نتوانستم شما پدر و
مادر مهربان را ببينم و نتوانستم به آغوش شما بيايم.
سنگر شهدا را خالی نگذارید
وصيت من اين است: اول اينكه مادرم شيرت را بر من
حلال كن و زحماتى را كه برايم كشيدى و بى خوابى شبها را تحمل كرده اى و اگر شهادت
هم نصيب من شد باز هم تحمل كن و صبور باش.
مادرجان
بعد از مرگ من گريه و زارى مكن اگر مى خواهى گريه كنى بر احوال امام حسين (ع) كه
در دشت كربلا بدن نازنين او را تكه تكه كردند و براى على اكبرش گريه كن. و از دير
آمدن من به آغوش شما هيچ گونه ناراحتى نكنيد.
اكنون با دشمن در نبرد هستيم و شما هميشه دست به
دعا باشيد كه رزمندگان اسلام در نبردشان پيروز باشند و پرچم اسلام را در تمام جهان
برافرازند.
پدر عزيز و مادر مهربان اگر من شهيد شدم هيچگونه
ناراحت نباشيد زيرا در روز قيامت در مقابل امام حسين (ع) روسفيد هستيد و در آن روز
با هم ملاقات مى كنيم و اين پيام مرا به تمام دوستان و آشنايان و به برادران دينى
برسانيد كه به گفتار حضرت امام لبيك بگويند و سنگرهاى شهدا را خالى نگذارند و
بخاطر خون امام حسين (ع) جبهه ها را خالى نگذارند و در شبهاى جمعه در مسجدها دعاى
كميل بخوانند و مسجدها را خالى نگذارند.
خواهرانم زینب وار باشید
براى برادرانم سلام دارم. برادران
عزيز شما نيز از اسلام دفاع كنيد و از قرآن نگهدارى كنيد و به برادر كوچكم محمد
سفارش مى كنم كه مواظب خود باشد. و به خواهرانم سلام دارم، خواهران عزيز بعد از
شهادت من زينب وار باشيد.
من به تمام اهل خانواده ام اين
را سفارش مى كنم كه براى من هيچگونه گريه و زارى نكنيد چون گريه شما باعث دلشادى
دشمن مى شود شما صبور باشيد تا دشمن از صبور بودن شما سرنگون شود . وصيت بنده در
آخر اين است كه اگر بنده شهيد شدم مرا در كنار شهيد عقيل نباتى و حسين دفن كنيد و
در شبهاى جمعه فراموشم نكنيد.
بايد مرا ببخشيد كه وقت شما را
گرفتم و پدر بايد ببخشيد كه زحمتهاى زيادى برايم كشيده اى و مادرم امام را دعا كن
كه سلامتى امام سلامتى همه ماست. اگر زنده ماندم باز برايتان نامه ارسال مى كنم.
خدايا خدايا تا انقلاب مهدى
خمينى را نگهدار
فرزند شما سعادتقلى آرقند
1/8/63
