شهدا فرهنگی;

معلم بسيجي شهيد مرتضی دشتی

جمعه, ۱۴ ارديبهشت ۱۳۹۷ ساعت ۰۰:۴۶

اخبار

شهيد مرتضي دشتي فرزند غلامرضا در سال ۴۹ در روستاي بيدو از توابع بندر ديلم متولد شد. وي با پشتكار موفق شد پس از اتمام دوره دانشسرا به عنوان معلم به استخدام آموزش و پرورش درآيد. اولين اعزام شهيد به مناطق عملياتي مربوط به خرداد ۶۵ بود كه به عنوان خمپاره چي انجام وظيفه كرد.

شهید مرتضی دشتی

پدر:غلامرضا

تولد:1349/1/1

شهادت:1367/4/4

روستای ((بیدو))نخستین قدم های بهار را برشانه ی دشت های حوالی خود دید...هزار و سیصد و چهل و نهمین سالی بود که بهار،اسب سوار مغرورِ مهربان، بیابان های صبورِ جنوب را از زیر شلّاق های سوز و گدازِ سرما و گرما بر می کشید ...نخستین روز فروردین، بوی شکوفه هایی و آفرینش،جان و جهانِ دشت ها را نواخته بود...

در خلوت آسمان ، ستارگان منتظر قدم هایی بودند تا دنیای روستای ((بیدو)) را صفایی دیگر بخشد...وماه مشتاقانه نظاره گر لبخند کودکی بود، تا پاکی ها را معنایی دوباره بخشد و روزگاری، نام دهکده ی لبریز از تنگدستی و مرومیت را، زیر نورِ خود پهن کند و بر آن رنگی از لاله و زیبایی بپاشد... وقتی صدای گریه ی کودک در ده پیچید ، غنچه های شادی، در خانه ی غلامرضا شکفتند، تا شاهد بهاری دیگر از طراوت و پویایی و امید باشند...پنجه در پنجه ی نسیم، همراه با نهال های نخل های نخل و زمزمه های ایمان و خرسندی روستا رشد می کرد و می بالید...در 6سالگی وارد مدرسه شد و شاگرد اول تحصیلات ابتدایی در روستا بود...درس می خواند و خانواده اش شاهد شکوفایی اش بودند...برای ادامه تحصیل به شهرستان ((امیدیه)) در استان خوزستان رفت.پس از اتمام دوره ی راهنمایی در دانشسرای تربیت معلم، در رشته آموزش ابتدایی ادامه ی تحصیل داد.روز بیست و هفتم فروردین 1367 با شوق فراوان کوله بار سفر بربست و به جبهه عزیمت نمود...پای در دیاری گذاشت که خاکش سجده گاه ملایک بود... در چهارم تیرماه 1367 در جزیره ی مجنون... در نبرد با دشمن متجاوز، مفقود شد و پیدای پنهان عرصه ی شهادت گردید... روحش نظاره گر تلاش بی وقفه ی گروه تفحص بود که پس از 12 سال، پیکر پاکش را یافتند تا در روز 12 خرداد 1379 پس از تشییع، در گلزار شهدای دیلم به خاک سپرده شود...و آسمان ، شرمنده ی نگاه بارانی او بماند...

چو گوهری به صدف های دل نهان بودی همیشه سنگ صبوری بر ایمان بودی

نشان پاکی و ایثار باید از تو گرفت که در جزیره ی مجنون،تو بی نشان بودی...

فرازی از وصیت نامه ی شهید :

((شما ای دانش آموزان امروز و معلمان فردا، شغلی مقدس را، که شغل انبیاست، در پیش دارید.پس مانند انبیا عمل کنید . شما آینده سازان این انقلاب عظیم را پرورش دهید، تا بتوانند در آینده خدمتکارانی معتقد و متدیّن به اسلام باشند.))