«شهیدسیدعبدالهادی موسوی کراماتی» به عنوان شهید شاخص مداح سال ۱۴۰۰ معرفی شد

به گزارش نوید شاهد بوشهر؛«شهید سید عبدالهادی موسوی کراماتی»از شهدای مداح شهرستان دیر از طرف بسیج مستضعفین، به عنوان شهید شاخص سال 1400 سازمان بسیج مداحان و مدیران هیأت مذهبی کشور انتخاب شد.

شهید سید عبدالهادی موسوی کراماتی، در سال ۱۳۴۶ در خانواده ای از سلاله حضرت زهرای اطهر (س) و از نسل امامزاده جلیل القدر سید جمال الدین بن ابراهیم بن محمد بن علی بن الهادی (ع) در بردستان دیده به جهان گشود. پدر بزرگوارش، بنا به احترام خاصی که له امام دهم داشت، نام هادی را بر او نهاد.

دو ساله بود که یک بیماری شدید مبتلا شد، به گونه ای که خانواده از ادامه زندکی وی مأیوس و آماده خاکسپاری او شدند، اما توسل به ائمه اطهار (ع) و به ویژه امام حسین (ع)، موجب حیات مجدد این شهید والامقام گردید. در سن چهار سالگی بود که از ناحیه پا فلج شد و در صحن مقدس امام هشتم، با توسل به حضرت امام رضا (ع) شفا یافت.

هفت ساله بود که وارد دبستان شد و تا سوم راهنمایی به تحصیل ادامه داد. در ایام اوج گیری انقلاب اسلامی، با وجود کمی سن، همواره در تظاهرات و راهپیمایی ها، شرکت می کرد. اولینب اری که به صحنه های نبرد حق علیه باطل، پای نهاد، هفده سال بود و در طی جنگ، شش مرحله به جبهه های شرف و ایثار رفت که در عملیات های بدر، کربلای ۴، کربلای ۵ ، عاشورای ۱ ، عاشورای ۲ ، عاشورای ۳ و عاشورای ۴ شرکت جست که در تمام این عملیات ها از شهامت و روحیه ای بسیار بالا برخوردار بود و همسنگرانش را نیز به مقاومت و ایستادگی در برابر دشمنان اسلام دعوت می کرد. سرزمین خون رنگ جنوب، همواره شاهد فداکاری ها و از جان گذشتگی های این سرباز فداکار اسلام بوده است، از جمله در یکی از عملیات ها که نیروهای مجاهد عراقی، قصد انجام عملیاتی بر علیه دشمن بعثی داشتند، شهید، داوطلبانه مجاهدین را تا خط مقدم رسانید که در آن عملیات، ضربه سختی بر صدامیان وارد شد.

در سال ۱۳۶۵ به عنوان پاسدار افتخاری وارد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی دیّر شد، در زمانی که این لباس مقدس را پوشید، طی دو مرحله به جبهه نبرد حق علیه باطل اعزام شد.

این رزمنده شجاع، که با شرکت در جهاد، دِین خود را به اسلام و انقلاب اسلامی، ادا کرده بود، برای تکمیل فرمانبرداری اش از دین مبین اسلام، با دختر یکی از بستگانش ازدواج نمود.

شهید موسوی کراماتی، به مسایل مذهبی بسیار پای بند و در خواندن قرآن نیز سعی و اهتمام به خرج می داد و در هر فرصتی با کلام خدا انس می گرفت، به پدر و مادر و دیگر بستگان، احترام قایل بود، چنانچه به نقل از پدر بزرگوارش، اگر برخوردی پیش آمد، پس از چند لحطه ای پیش می آمد و دستش را می بوسید و عذرخواهی می کرد.

عاشق و شیفته ی امام حسین (ع) بود و در هر فرصتی به مداحی اهل بیت (ع) می پرداخت. در جبهه نیز با مرثیه خوانی و قرائت دعای توسل و دعای کمیل، شور دیگری به رزمندگان خداجوی می بخشید، در آخرین لحطات عمر نیز با یاد ائمه (ع) قدم به عرصه ی نبرد با خصم زبون می نهاد.

اخلاق حسنه اش، زبانزد بستگان، دوستان و همکارانش بود. در تاریخ 1 مردادماه 1367 در حالی که چند ماه از حضورش در جبهه های نبرد می گذشت، به همراه تعدادی از همرزمانش جهت استراحت به پشت خط آمدند که خبر تهاجم وسیع دشمن به خاک میهن اسلامی، به آن ها رسید؛ در حالی که برگ مرخصی را در دست داشتند، استفاده از آن را در این موقیعت، ننگ خود دانسته، برگ مرخصی را پاره نموده و عازم کربلای خونین شلمچه شدند،

همان جایی که برادرش « سید عبدالحسین » نیز به مصاف دشمن رفته بود. در یک نبرد قهرمانانه، یاران امام زمان (عج)، افتخار آفرینان گردان امام حسین (ع) حماسه آفریدند و با وجود یکه لشکر دشمن از نطر عدّه خیلی زیادتر بودند، امام فرزندان محرم و عاشورا، توانستند، دشمن زبون را ذلیلانه وادار به عقب نشینی کنند. شهید در تاریخ 2 مردادماه 1367، در حالی که دست چپش قطع شده بود، بر روی خاک های تفتیده خوزستان افتاد و به دیدار معبودش شتافت و به فیش عظمای شهادت نائل آمد.

منبع:معاونت فرهنگی و آموزشی اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران استان بوشهر