زندگي نامه شهید منصور رضوی
مرد میدان و استاد اخلاق
نوید شاهد خراسان جنوبی زندگينامه شهید "منصور رضوی" را منتشر می کند. وی در سال ۱۳۴۲در روستاي آبخورگ از توابع بخش دستگردان شهرستان طبس متولد و روز بیست و چهارم بهمن ماه ۱۳۶۰ در مناطق عملياتي جنوب به فیض شهات نایل شد.
به گزارش نوید شاهد خراسان جنوبی، شهید منصور رضوی، در سال ۱۳۴۲در روستاي آبخورگ از توابع بخش دستگردان شهرستان طبس و در خانواده اي مذهبي و زحمتکش به دنيا آمد. پدرش قبل از تولد منصور دار فاني را وداع گفت و در جوار رحمت حق آرام گرفت. لذا او تحت سرپرستي پدربزرگ و مادربزرگش رشد كرد و بزرگ شد. دوران تحصيلات ابتدايي را با موفقيت تمام كرد. اما عليرغم هوش سرشار، به علت عدم توانایی اقتصادي، مجبور به ترك تحصيل شد و چند سال بعد، همين كه از نظر جسمي توانايي انجام كار را پيدا نمود، جهت كسب و كار و امرار معاش روانه تهران و در يك كارخانه مشغول به كار شد.
انس با قرآن و عبادات
اُنس با معنویات، تلاوت قرآن و به جاي آوردن نماز در خلوت و تنهايي به همراه دلی شكسته، منصور را نوجواني پاك و با اخلاص و با ايمان و متخلق به اخلاق اسلامي بار آورد.
پانزده بهار از زندگي او گذشت كه مبارزات مردم انقلابي ايران به رهبري امام خميني (ره) عليه شاه ملعون در تهران و ديگر شهرهاي كشور آغاز گرديد و هر روز اوج بيشتري به خود مي گرفت. لذا اعتقاد و علاقه عميق او به روحانيت اصيل، باعث شد تا به فرمان امام (ره) به صف انقلابيون بپيوندد و در تظاهرات و راهپيمايي ها و اعتصاباتي كه جهت سقوط سلطنت انجام مي شد، فعالانه شركت کند.
مرد میدان و استاد اخلاق
بعد از پیروزی انقلاب، جنگي ناخواسته را دشمنان اسلام و انقلاب بر ما تحميل كردند. شهید منصور رضوی، در تبعيت از فرمان امام (ره) حضور در جبهه هاي نبرد حق عليه باطل را بر خود واجب دانست و آماده سفر شد.
براي اولين مرتبه در تاريخ پانزدهم خرداد ۱۳۶۰ به طور داوطلبانه عازم جبهه گرديد و آن طور كه همرزمانش نقل كردند، منصور سخت ترين كارها و دشوارترين مأموريت ها را عاشقانه و شجاعانه قبول و مخلصانه انجام مي داد. اخلاق حسنه او مضاعف بـر اخلاص و شجاعتش، از او شخصيتي بـزرگ در ذهـن همرزمـانش سـاخته بود، به نحوي كه او را ، هم مـرد پيكار مي دانستند و هم استاد اخلاق صدايش مي كردند.
سه ماه از مأموريت اولش گذشت، ترخيص شد و به تهران بازگشت. اما ديگر تهران جاي او نبود. احساسات پاك و روحيه انقلابي اش باعث شد كه براي بار دوم به جبهه اعزام شده و خود را داوطلبانه به صف لشكر توحيد برساند و پس از چند ماه مبارزه با دشمنان بعثي در مناطق عملياتي جنوب و در محور چزابه، در حالي كه شجاعانه سلاح آرپي جي را بر دوش گذاشته و تانكهاي دشمن را شكار مي كرد، مقارن با صبح روز بیست و چهارم بهمن ماه ۱۳۶۰ هدف تركش قرار گرفته و به فيض شهادت نايل گردید. روحش شاد و یادش گرامی .
منبع : اداره اسناد و انتشارات اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران خراسان جنوبی