زندگی‌نامه حماسی شهید «محمد خوشبویی»:

طلایه‌دار بی‌ادعای انقلاب که در ۲۰ سالگی تاریخ را شکست داد

در یکی از محله‌های تهران، نوجوانی قد کشید که نه اسلحه‌اش گران‌قیمت بود، نه لباس‌هایش نشان‌دار؛ اما ایمانش چنان آتشین بود که توانست در سنگر مبارزه با ضدانقلاب، نام خود را با خون بر تارک انقلاب اسلامی حک کند. این روایت زندگی کوتاه اما حماسی شهید محمد خوشبویی است؛ کارگرزاده‌ای که از پخش اعلامیه‌های امام خمینی(ره) تا شهادت در کوه‌های سقز، ثابت کرد "انقلاب، پیروز می‌شود چون محمدهای ۲۰ ساله دارد."

به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید محمد خوشبویی، در یکی از روز‌های بهاری سال ۱۳۳۹، در قلب تهران، نوزادی متولد شد که نامش را محمد گذاشتند. خانواده‌اش، مردمانی زحمت‌کش و مذهبی بودند که در محله‌ای ساده، اما پر از ایمان زندگی می‌کردند. از همان کودکی، محمد درس‌های بزرگ زندگی را آموخت: ایمان، مقاومت و فداکاری. او که در کنار تحصیل، دست‌یار پدر در تأمین معاش خانواده بود، هم‌چشمه‌ای از تلاش و هم جرقه‌ای از انقلابی‌گری در خود داشت.

سرباز گمنام انقلاب، شهید مبارزه با ضد انقلاب

 نوجوانی و آگاهی انقلابی

محمد دوران ابتدایی و متوسطه را با موفقیت پشت سر گذاشت و تا اخذ دیپلم پیش رفت. اما درس‌های او تنها در کتاب‌های مدرسه نبود؛ او در مکتب قیام امام خمینی (ره) نیز شاگردی می‌کرد. در روز‌های سخت پیش از انقلاب، وقتی سایه ستمشاهی بر کشور سنگینی می‌کرد، محمد نوجوان به‌صورت فعال در تظاهرات شرکت می‌جست و با شجاعت، اعلامیه‌های امام را در میان مردم پخش می‌کرد. هر بار که مأموران رژیم به دنبال انقلابیون می‌گشتند، او با زیرکی و ایمان راسخ، از چنگال آنان می‌گریخت.

 پس از پیروزی انقلاب؛ عزم جهاد

با پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن ۵۷، محمد که حالا جوانی ۱۸ ساله بود، احساس کرد باید از این انقلاب دفاع کند. وقتی خبر شورش‌های ضد انقلاب در کردستان به گوشش رسید، بی‌درنگ داوطلبانه به سربازی رفت و به‌عنوان یکی از نیرو‌های جنگ‌های نامنظم، راهی منطقه شد. او می‌دانست که این سفر، ممکن است آخرین سفرش باشد، اما برایش مهم نبود؛ زیرا شهادت را افتخاری بزرگ می‌دانست.

 عملیات پاک‌سازی سقز و شهادت

در نهم اردیبهشت ۱۳۵۹، هنگامی که نیرو‌های انقلابی مشغول پاک‌سازی شهر سقز از وجود ضد انقلابیون بودند، محمد در خط مقدم نبرد حضور داشت. درگیری سنگینی درگرفت و گلوله‌های دشمن، یکی پس از دیگری بر زمین می‌بارید. در میان آن آتش‌بس سنگین، محمد همچون شیری در میدان نبرد پیش می‌تاخت تا دشمنان انقلاب را از پای درآورد. اما در اوج نبرد، گلوله‌ای به پیکر مطهرش اصابت کرد. خون از سینه‌اش جاری شد، اما لب‌هایش همچنان با ذکر "الله‌اکبر" می‌جنبید. سرانجام، در سن ۲۰ سالگی، روح بلندش به ملکوت اعلی پر کشید و نامش در زمره شهدای انقلاب اسلامی ثبت شد.

 آرامگاه شهید

پیکر پاک شهید محمد خوشبویی را به تهران بازگرداندند و در گلزار شهدای بهشت زهرا به خاک سپردند. امروز، قبر او زیارتگاه عاشقان شهادت است و یادش نماد ایثار، شجاعت و وفاداری به آرمان‌های امام و انقلاب.

 وصیتنامه یک شهید

محمد پیش از شهادت گفته بود:

*"اگر من شهید شدم، نگران نباشید؛ چرا که این راه، راه حسین (ع) است و من همیشه آرزویم این بود که مانند یاران امام حسین (ع)، در راه خدا شهید شوم. "*

سخن آخر

شهید محمد خوشبویی، چراغ راه جوانان انقلابی است. او ثابت کرد که سن و سال، مانع عشق به انقلاب نیست و حتی یک نوجوان ۲۰ ساله نیز می‌تواند تاریخ‌ساز باشد. امروز، نام او در کنار هزاران شهید گمنام می‌درخشد و یادآور این پیام است:

"راه آزادی همیشه با خون شهیدان آبیاری شده است. "

یادش گرامی، راهش پررهرو باد!

سلام بر شهیدان، سلام بر محمد خوشبویی!

انتهای پیام/

برچسب ها
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده