بر بام ماندگاري

شهید يوسف بردستاني

نام پدر : غلام

                                       نام مادر:  فاطمه احمدي                                          

                                                    محل تولد :بردخون                                                           

نوع حضور در جبهه: پاسدار

تاريخ تولد: 1334/1/2

تاريخ شهادت: 1365/10/29

تحصيلات: ششم ابتدايي

محل شهادت: شلمچه

شغل: پاسدار

مسئوليت(هنگام شهادت): معاون گردان

وضعيت پدر: متوفي

محل دفن:  گلزار شهداي بردخون

بر بام ماندگاري

اي يو سف خوش نام ما خوش مي روي بر بام ما

                                                        اي در شكسته جام ما اي بر دريده دام ما

دومين   روز  از  آغاز   رويش   بهار   تابستان    آلوده    بردخون   بود    خورشيد   چنگ  در   فضاي   لايتناهي  انداخته   بر  فراز  آسمان  رفته  بود تا با نثار   هرم مطبوعش ،گل ولاي باز مانده از باران زيباي شب هاي پيش را  در كوچه هاي  كوچك و  صميمي  روستاي بردخون (شهر فعلي بردخون) ، در زير پاي عابران خشك   سازد∙  آب  گواراي  باران   آب  انبارهارالبريز كرده بود و در بالا دست ده هم،زه (سطح)  آب خني آنقدر بالا آمده بود كه زن ها تنها   با  يك بغل  باز كردن ، دلوي   پر را  از  آن  بيرون  مي كشيدند ∙ ∙ ∙  درختچه ها  و  گيا هان    خود  رو  گرداگرد   بردخون   را   مناظري  دلپذير  بخشيده بودند ؛   اهل    آبادي     خوشحال و فرهناك     به   زردي   گراييدن  رفته  رفته  گندمزارهايشان   بودند  و  با  تكان  دست  نخل ها ،ده را هر  روز براي  تازه كردن  ديدار  آن گندمزارها بدرود  مي گفتند ∙  ∙بوي  مطبوع  نان  مطبخ  حاج غلام در فضاي  كوچه  پيچيده  بود∙ ((فاطمه)) كه به  رسم گرامي داشتنش او را  ((دي محمد)) مي گفتند  آن  روز  را   هم  عليرغم   انتظار   قدوم نوزادش ،همچنان  درگير  دود  و  آتش  و هيزم و  مطبخ  بود  چرا  كه ميهمانان   هر روز خانه    ((ناشتا))  مي خواستند  ونان  دستپخت  ((دي محمد))   مانع  از برخاستنشان از ميهمانخانه حاج غلام مي شد ∙∙∙

روز دوم فروردين سال 1334 ساعتي به ظهر و شنيدن   طنين  دلنواز اذان  باقي  بود   كه  ((دي محمد))   در اندروني  خانه  كاگهلي ((حاج غلام)) پذيراي ((يوسف))  شد∙  زن هاي همسايه به قابلگي او آمده بودند  و   به  تبريك  زادن  طفلي  ماه  جبين ، پيشاني   مهربان او را بوسيدند∙   ((حاج غلام))  دستي  به  ريش  كوتاه  جو گندمي خود كشيد و سري به  آسمان بلند كرد وبا لبان هميشه آرام خود شكري را از ميان  قاب  لبخندي   متين گذراند  تا در فضاي پيش از ظهر آفتابي حياطش رها سازد   صداي  گريه  زادن  از  گلوي  نازك   (يوسف) شنيدني و دلپذير   بود  ∙او  به  شيريني ميگريست ، تا  در  نخستين  روز   ظهورش   به دنيا بفهماند كه اسارت او را نخواهد پذيرفت ∙∙∙

فضاي مذهبي خانه ،يوسف نوزاد را در آغوش گرفت وپرورش داد ∙دري   كه   آرامش  و  متانت   را  در   لايه اي  از  ايمان  و   اعتقاد مستحكم پيچانده بود  ،  و مادري كه   به  خوش نامي  در  كنا ر بساط   روستايي   مطبخ  و  كارخانه ، سجاده اي  همواره  گسترده  ،   ميزبان    لحظه هاي معنويش   بود  خميرمايه  فرزندان  را  به  آب  دلدادگي  انمه اطهار سرشته بودند  و يوسف پاي در چنين  بزم  روحاني  و در  عين  حال ساده و بي پيرايه  گذارده  بود كشاورزي  و باغداري شغل پدربود وارتزاق چنان فرزنداني  از دسترنج چنان پدري و  دستپخت   چنان مادري زندگي زيبا وبرنامه دار آنها را براي اهل آبادي رشك انگيز  و  مايه  عبرت ساخته  بود ∙∙∙   (يوسف)  بزرگ و بزرگتر شد∙ هفت ساله بود كه با اشتياق  راهي  مدرسه شد در آن روزگار تنها دبستان  بخش بردخون  موسوم  به  دبستان  فولادي  ( دبستان  بلال  فعلي )   محل تحصيل كودكان اين حوالي بود∙ دوره شش ساله دبستان  را  به پايان برد∙  براي  ادامه  تحصيل به منزل يكي از بستگان در شهرگناوه سپرده  شد ،  اما  پس   از  اندك   زماني، با درك اوضاع  معيشتي  پد ر درس  و  مدرسه  را  بدرود  گفت و به كنعان بردخون برگشت   تا  دست ياري  در  دست پدر  يعقوب   صفتش گذارد ∙دستان لطيف  يوسف  از آن روز تاحدود سن 18   سالگي به  انواع كارها  عادت كرد و  البته  همزمان  از  خواندن  كتب و مجلات و رفت و آمد به مجالس مختلف مذهبي  (كه بردخون  همواره  كانوني  از آنها بود )  غافل نماند ∙∙∙

در سن 18 سالگي  خدمت  سربازي  خود را  آغاز  كرد  در پادگان 5-0  كرمان   آموزش   ديد    و  سپس    به   شيراز   منتقل   گرديد∙  پس   از پايان  خدمت  سربازي   در  شيراز  به  كار  مشغول  شد به  خاطر امانت داري ، ايمان ، شجاعت و غيرت   وصف  ناپذيري  كه  داشت  چهره اي دوست داشتني يافت وبه همين خاطر به درخواست يكي از بستگان او در شيراز ، در  دفتر كار او كار مي كرد∙ پس از مدتي با  اخذ  پاسپورت از شيراز  براي  كار در  كشورهاي  حوزه  خليج  فارس  راهي كشور قطر گرديد∙ در  قطر  به شغل  نجاري   روي  آورد و دركوتاه   زماني مهارت  كافي  در آن شغل پيدا كرد ∙باز  هم   دوري  خانه  و خانواده و وطن را  تاب  نياورد و با اندوخته اي  از مهارت  وتجربه به بردخون  باز گشت   و سپس  كارگاه  كوچك  نجاري خود را راه اندازي كرد ∙

نكته قابل ذكر در موردمدت اقامت او در  قطر اين   است    كه  اين مدت با اوج  گيري  انقلاب  شكو همند   اسلامي  هم  زمان   شده بود∙   شهيد ((يوسف)) به همراه عده اي  از  هموطنان اعلاميه هاي امام (ره)  و  اخبار   مربوط به جنايات  رژيم  ستمشاهي را در آنجا پخش مي كردند∙  با  اعلام  خبر سقوط  رژيم  پهلوي  ،ايرانيان مقيم قطر نيز  در  مقابل سفارت ايران در  آن  كشور   جمع   شده  بودند ،  كه شهيد يوسف در  آن  روز پرچم    ((لا اله الا الله ))  را  در  مقابل   سفارت  به  اهتزاز  در آورد ، پس از مراجعت از  قطر  يكي  از  جوانان  پر شور و انقلابي بردخون ،در صفوف شخصي   مبارزاتي   مردم   بردخون    شهيد    ((يوسف))  بود ازنخستين روزهاي پيروزي انقلاب اسلامي با جوانمردي و  تعصب  مذهبي  ويژه  به  پاسداري  و  حراست  ازدستاوردهاي  انقلاب  نوپاي   اسلامي پرداخت ∙ ((بسيج)) را  در بردخون او بنيان نهاد و منزل او نخستين پايگاه  بسيج- محل تجمع جوانان انقلابي بسيجي – بود از همان روزها  بود  كه خودوزندگي خود را وقف انقلاب اسلامي و دستاوردهاي آن كرد ∙آغاز جنگ تحميلي فصلي نو را در زندگي يوسف آغاز كرد ؛ بدون استثنا  در تمامي مراحل  اعزام  جوانان  بخش  بردخون  به  جبهه هاي  نبرد  عليه متجاوزان بعثي ، يا  خود   با  آنها  همرا ه  بود   و  يا  نقش  موثر   در سازماندهي و اعزام آنها داشت ،به گونه اي كه  به  جرات  مي توان گفت  در  تمام  مدت  سالهاي  دفاع  مقدس   او  در  اختيار جبهه و جنگ بود∙ گويي    از  عمق جان باور كرده  بود  .كه  حيات  و ممات  او  بسته  به  همين    نبرد   مقدس  و   دفاع  از اسلام  و   حريم   ميهن  اسلامي مان    است ∙ ضمن  به  عهده داشتن مسنوليت  پايگاه   مقاومت   كربلا    در بردخون به عنوان عضوي   از  اعضاي  سپاه   پاسداران   انقلاب  اسلامي   حضور  او  در تمامي امور مربوط به انقلاب   اسلامي  و  جنگ  تحميلي  ستودني  بود  در  همان ايام،اقامت هاي  كوتاهش   در بردخون  نيز با امر  به معروف  و  نهي از منكر مي گذشت ؛ اصلي كه  خود عامل  به  آن  و  اقدام كننده  در جهت  آن  بود ∙ بسياري  از  جوانان  امروز بردخون خاطرات زيبايي را  از  فعاليت هاي  موثر  اجتماعي   او   كه   با  ظرافت   ،دقت   و خلوص و  صداقت همراه بود ،به خاطر  دارند ∙ انقلابي  ماندن  فضاي  شهر  فعلي بردخون   را   بايد   تا  حد      زيادي   مرهون   اقدامات  خالصانه   شهيد  يوسف بدانيم ∙ سخراني هاي پر شور و جذاب او  تا ثير فراواني بر روح  و  دل  مردم  به  ويژه  جوانان – در  همه   زمينه ها –  داشت   ا و مجمو عه اي از ايمان ،صداقت ،بينش و درك صحيح و راستين  از شرايط گوناگون اجتماعي خصوصا در بسترعمرپر بركت انقلاب اسلامي بود ∙ مردم شريف ((تنگستان )) نيز  از    اين  سردار شهيد در همين زمينه ها  خاطراتي خوش دارند، چرا كه وي مدتي را  مسنوليت سپاه دلوار و محمد عامري بر عهده  داشت ∙ ايجاد وفاق و همدلي زايد الوصفي در آن  منطقه طي  مدت زمان كوتاه  اقامتش∙ ،آن  دياردلاور  خيز  را  همواره   با   ياد   و   خاطره   يوسف    نگاه  خواهد داشت  ∙سردار  شهيد يوسف از  آغاز تشكيل تيپ 13 امير المومنين (ع) -  بوشهر- به عنوان  يكي از فرماندهان لايق   و  تا ثير گذار كار فرماندهي  گروهان ها   و  گردان هاي  آن    را    عهده دار   بود∙  تا   اينكه  در  سال   1365   با     پذيرفتن     مسنوليت    معا ونت  گردان  كميل در عمليات  كربلاي    5  آنچه  را   كه   به    آن   عشق مي ورزيد  وهمواره در عمل  و كلامش  به دنبال  آن   بود   يافت  و آن   چيزي نبود جز غوطه ور شدن  در  خون  پاك  خود  و    نوشيدن شهد  گواراي  شهادت ∙∙∙  شهادت  او را بيست و نهم دي ماه و در  جايي سوم بهمن ماه  سال  1365  ثبت  كرده اند∙

آنچه  سبب  چنين  اختلاف هايي   در   ثبت   تاريخ  شهادت   آن سردار فداكار  گرديده  اين  است كه مدت ها پيكر نازنين آن عزيز    مفقود بود و ياران رزم او  نيز از شهادت او بي خبر ∙ در نهايت  جسم پاره  پاره  يوسف   گم گشته  براي  هميشه  به   كنعان   بردخون  برگشت  وروح پاكش  به  مصر  جوار  رحمت – آنجا  كه (( رجال صدقوا  ما  عاهدو والله ∙∙∙ ))  پر  كشيدند -  پرواز  كرد∙

همان يوسفي تو كه گمگشته نيست

هويدا تر از تو در اين عر صه كيست

تو  در  مصر  عزت  عزيزي  ، عزيز

كمي    توشه     در  كيسه   ما   بريز

كجا عشق  شيداي  حسن   تو  شد

شهادت    زليخاي    حسن    تو  شد

تو  رفتي  و ما  كور  كنعان  شديم

تو رفتي و ما مصر بهتان شديم

يوسف و زندگي

يوسف عزيزم رفت اي برادران رحمي

كز غمش عجب بينم حال پير كنعاني

☼                ☼

(يوسف )  درسال 1354  ازدواج  كرد ∙ همسر او (مكيه بردستاني)  فرزند  عرب ،از دختران فهيم ،متين و نجيب بردخون  بود كه  با   شناخت  عميق   از  روحيات  معنوي  ، اخلاقي   و  انقلابيش با  او ازدواج  كرد ∙ زندگي  با يوسف ،سردار سربازي كه سر  و دل  در  گرو رزم و دفاع از كيان ميهن اسلامي داشت ، و در عين حال   در امور معنوي  غوطه ور گرديده بود، براي همسر وفادار او  حياتي  جداي از روز مرگي هاي معمولي و متعارف ساخته بود ∙ به   همين  سبب او (همسر شهيد يوسف )  ظرفيت  و  توان  آن  را  يافت  كه ابتدا غم از  دست  دادن  همسري رشيد  وارجمند  چون  يوسف  را تحمل كند و بعد از شهادت او نيز  تلخ ترين واقعه زندگي را - كه مرگ  يكي از يادگاران يوسف بود – به  چشم  ببيند ∙سه  يادگار  عزيز  يوسف  در  سايه   دستان   تنهاي   مادر  بزرگ   شدند :    ((ابوذر))- ((محسن))- ((حيدر)) ∙ابوذر  ،كه اكنون  در  حال   گذراندن  تحصيلات  عاليه در دانشگاه است  ،با قد و قامتي  خوش  ياد آور قد  و  قامت رشيد   يوسف  است ∙ جواني   متين  ، مودب   و  دوست داشتني  كه  نخستين   نيكبختي   خود را  در  دنيا   اين  مي داند كه  فرزند  سردار شهيدي  چون  يوسف  است   محسن    نيز   كه   سيماي   پدر   را  در چهره دارد  آخرين  سال  دوره  دبيرستان  را  سپري   مي كند  (او دوستي  و رفاقتي نزديك  با ابوالحسن  قايدي  فرزند  شهيد  حسن قايدي دارد∙ )

اما حيدر ديگر فرزند نازنين يوسف بود كه هم او را به  تبع  فرزند  بودن دوست  مي داشت  و هم  به   سبب  نام   خاطره انگيزش ؛ چه  او   پس  از  شهادت  برادرش (حيدر بردستاني)به دنيا آمده بود ، لذا   نام   حيدر  ،حيدر شهيد را تداعي مي كرد  اما  گويي تقدير چنين  بود  كه   بعد   از  يوسف  ،  حيدر  او   نيز در جوار  تربت    پاك  پدر  و عموي  شهيدش  آرام  گيرد  از اين رو حيدر نيز در سن  14 سالگي  دنيا را  براي ما فيها   واگذارد   و    نقاب  خاك  را  بر  چهره نازنين خود كشيد ∙ مرگ(( حاج غلام)) پدر  شهيد   يوسف  نيز  اندوه  ديگري  بود  كه پس  از  شهادت  يوسف    ملال    خاطر خانواده گرديد  آن  پير  فرزانه نيز  پس از  سالها  زندگي  ساده   و  تلاش  صادقانه  و با طي عمر معنوي ، در  حالي   كه  داغ  دو  جگر گوشه نازنين (يوسف و حيدر )را بر دل  داشت،رخت  به آن   جهان پايدار  كشانيد∙  محمد   (حاج محمد)بردستاني   را   سنگ    صبور   اين خانواده بايد  ناميد ؛ مردي  كه  بار    تمام  مسنوليت ها  را  پس از شهادت دو برادر بر دوش كشيد حسن نظارت وي بر روند زندگي  خانواده  برادرش  يوسف  ،آرام  بخشيدن  آنها  در داغ مرگ  حيدر  14  ساله ، بردباري  كردن  و برد بار  ساختن تمام اعضاي خانواده پس از مرگ پدر دلسوخته  و  اخيرا  نيز تحمل مرگ  نابهنگام خواهر زاده اش شهيد محيط بان  ((علي كشاورز))  برجسته ترين آزمونهايي بوده است  كه  اين  مرد   بزرگوار از پس آنها به خوبي بر آمده  است ∙ حسين  (زاير حسين) بردستاني نيزديگر برادر شهيد يوسف  است كه افتخار دارد  خود  و فرزندانش  ميزبان مادر   صبور  و   برد بارشان هستند.

ازيوسف و زند گي گفتيم، اما  آيا از  ((زندگي  و  يوسف))  هم مي توان سخني گفت ؟ !∙∙∙

سردار شهيديوسف بردستاني   مصداق   واقعي   مرداني  بود  كه   زندگي   را به زيستن جوانمردانه تعبير كرده بود  ∙ زندگي را مرحله اي  براي  آماده  شدن  و  سپس   ادامه  يافتن  بر  صفحه حيات حقيقي   مي دانست   بنا  به  گفته  مادرش-  كه  اكنون  سنين  كهولت  و ناتواني را سپري مي كند – نيت شب قدر او ،آن هنگام كه قران را برسر مي گذاشت اين بود كه((آيا شهيد خواهد شد يا نه!)) و در جواب اينكه چرا به زندگي و  زن  و فرزند كمتر از جبهه فكر مي كني چنين گفت : (( همان كسي كه  به خاطر او زن و  فرزند را  تنها مي گذارم حافظ  زن  و  فرزند  خواهد بود ))  او  در سفروحضر به خدا مي انديشيد و  نماز  و  دعا  را  دريايي  مي دانست كه همواره   بايد  خود  را در آن  غوطه ور سازد و به راستي  تن  به  چنين دريايي سپرده بود آخرين  دست  نوشته  يوسف  ،آن  هنگام  كه  رفت تا براي هميشه ميهمان زيبايي هاي تاريخ  باشد  ،بسيار  تكان دهنده است  ∙ دوست همرزم خود را مورد خطاب قرارمي دهد و او را بدرود مي گويد و درهمان هنگامه آتش وخون صحنه اي را مجسم مي سازد كه آرزويش را دارد ∙∙∙ مادرش بايد يك دست بر قبر او و دست ديگر  را بر قبر  برادرش حيدر بگذارد ! شگفتا! و شايد  همانجا است كه به ياد حيدر نوجوان  خود نيز مي افتد و مي نويسد :  ((فرزندم حيدر بعد از شهادت من  نزد  پدر و مادرم باشد و ∙∙∙ )) ∙  گويا  همه چيز را همانجا ديده  است  احساساينكه حيدر نوجوانش نيز  به  او خواهد پيوست !

چه  مي توان   گفت  ∙  شايد   دغدغه   دفاع   علمي  از   اين باورها  در دنياي ماشين و فرمول نگذارد ،اما مگر مي توان حقيقت بين را پنهان كرد؟ چرا در آن هنگامه شتاب آميز تنها سفارش حيدرش را مي كند ∙∙∙ وا عجبا ∙∙∙ امام (ره) چه زيبا فرمود كه (( اين وصيت نامه ها انسان را مي لرزاند))

متن دست نوشته :

برادر خالدي

سلام عليكم

ازاينكه نتوانستم بار  آخر  تو  را ببنم  پوزش مي طلبم  و  از  راه دور  با تو  خدا حافظي مي كنم يك چيزي در وصيت نامه ام ننوشته ام البته نوشته بودم ولي درمانده جاي مرا گرفت. برادر جان اگر اين (بار) قسمت شهادت پيدا كردم ما پايين پاي برادرم حيدر دفن كنيد زيرا  مي خواهم  مادرم  يك  دستش  روي  قبر  برادرم  حيدر  باشد و دست ديگرش روي قبر من. فرزندم حيدر بعد از شهادت من پهلوي پدر ومادرم باشد وآنها او را بزرگ كنند والسلام. به اميد ديداردر هركجاكه خواهد بخواهد،مرافراموش نكنيد …

در گراميداشت سردار رشيد روانشاد شهيد يوسف بردستاني

پر وريده   است  به  دامن  گهر  ايماني              

                                            بردخون در دل خود يوسف بردستاني

در شب ظلمت و  غمگين رژيم   طاغوت          

                                        چون شهابي شد  و در حالت نور افشاني   

قامت افراشت در آن عصر غم انگيز ترين        

                                       چون چراغي كه كند گل به شب ظلماني

اقتدا  كرد  به  رهبر  ز  سر  جان   آنروز           

                                         كرد  اندر  قدمش  گوهر  جان ارزاني

عاشق  ذكر  خدا  بود  چو  بلبل با گل              

                                        الفتي  داشت  به  آيات  خوش     قراني

بود الگوي ادب  روح شرافت   يوسف             

                                         معني   كامل   وارستگي      انساني

سبز مي كرد  زانفاس خوشش دلها را               

                                        مثل  يك   معجزه در فصل خوش باراني

روز و شب ذكر خدا بر لب او جاري بود          

                                       همچو گلبرگ گلي  بود  به  عطر افشاني

بود در صبر به هنگام بلا چون ايوب                 

                                        در  طهارت  به  حقيقت  چو  مه كنعاني

او به حق شير ژيان بود  به هنگام نبرد               

                                 رهرو    راه    خدا    آن   گهر    عرفاني

سال شصت از مه دي داغ برادر را ديد           

                                  شد شهيد ره حق    ((حيدر بردستاني))

در نبرد حق و باطل ز سر جان  بگذشت            

                                  عاقبت  يوسف    گل   پيرهن     رباني

 شاه بيت غزل عشق به خونش بنوشت               

                                 بهترين  شعر  شهادت  به   شب    پاياني

شصت و پنج از سه هجري و در بهمن ماه              

                                  رفت تا عرش خدا  در  سفري  روحاني

عاقبت بلبل عاشق ز قفس پر زد و  رفت            

                                 شد قرين  با گل و در    جنت جاويداني

چند ماهي چو گل اندر دل گل بود نهان       

                                  پيكرش   همچو   گهر  بود چنين پنهاني

بازگشت آن گل و آخر به خداوند    رسيد      

                                 آن گرانمايه      وجود      و   گهر ايماني

بود او   را   پسري   مثل عمو   حيدر نام            

                                 رفت بعد از پدرش    زين قفس ظلماني

همسرش پيروي   مكتب زينب را    داشت              

                                  صبر كرد  از    غمشان با  جگر  برياني

آستان  غرق  عزا  گشت ز داغ يوسف                    

                                       مثل دريا شده چشمان و دل توفاني

هر كه در راه خدا شهد شهادت نوشد              

                                  مي شود در دو جهان يوسف بردستاني

☼☼☼

وصيت نامه

بسم الله الرحمن الرحيم

ولا تحسبن الذين قتلو في سبيل الله امواتا بل احيا عند ربهم يرزقون ∙

قرآن كريم                                       

مپنداريد آنان كه در راه خدا كشته شدند مردگانند بلكه زندگانند و نزد خداي خويش روزي خوارند.

به نام  خدا  و درود و سلام بر  اوليا  خدا  به  ويژه  پيامبران  بزرگ  الهي خصوصا پيامبر بزرگ اسلام  حضرت  محمد بن عبدالله (ص ) كه با كتاب  خود  ((قرآن))  و  دين  خود  ((اسلام))  ما  را  به  راه  راست هدايت  و  راهنمايي  فرمودند ، و  با سلام  به رهبر  كبير  انقلاب  ،قلب  تپنده  امت  اسلام   كه  با  قيام  خود  و  نهضت  خود پس ]از[ سالها كه اسلام توسط مشركان  زمان  و  يزيديان  زمان مي رفت كه نابود بشود جاني  دوباره  به اسلام  و روحي تازه  به قالب خالي  مسلمانان عطا فرمودند و با  سلام بر حا فظان  انقلابش  ، رزمندگان  اسلام  و سلام  به  ارواح  پاك شهيدان و شهيدان زنده انقلاب ،معلولين انقلاب∙∙∙

اكنون كه قلم  بر  روي  كاغذ  مي نگارم به  ياد  دارم  كه  چند بار وصيت نامه  نوشتم  به اين اميد  كه  زنده  بر نگردم و شهادت در راه خدا نصيبم گردد ∙ اما  چه  كنم  كه  سعادت  شهادت  نصيبم  نگشت  ∙ اكنون اميدوارم كه خداوند اين بار توفيق شهادت  در راه خدا  نصيبم بگرداند .انشا الله 

البته  مي دانم  كه  رسيدن به مقام  و  درجه شهادت و لقاء الله و زيارت  خداوند  مختص  افراد  صالح  و  پرهيز گار  است و گنهكاران را در آن  مقام  جايي  نيست ،لكن در اينجا توبه و ندامت خود را با كمال شرمندگي به پيشگاه حضرت باريتعالي مي برم  اميد وارم كه به حق محمد و آل محمد  خداوند  بر  من ترحم نمايد و از گناهان و تقصيراتم درگذرد ∙خداوندا مرا ببخش به خاطر شاكر نبودم و مرا ببخش  به  خاطر قدر داني نكردن از  نعمت هاي  تو  و مرا ببخش به خاطر بي اعتنايي  به احكام   و دستوراتت وما را ببخش به خاطر فراموش كردن خودمان كه چه بوديم و چه شديم …

برادران و خواهران ،مردم مسلمان ايران ،خوشا به حال كساني كه كار براي خدا (را) فراموش نمي كنند و كارهاي خود را مخلصانه براي  خدا   انجام مي دهند  كه  اين  كارها  باعث  جدايي  از شر شيطان و نجات پيدا كردن انسان است. لذا اخلاص در عمل و امور را پيشه خود قرار دهيد و اعمالتان هر چند قليل باشد براي خدا باشد.و آگاه  باشيد كه هر جا كار براي خدا نباشد اختلاف هست و جايي كه اختلاف باشد خود پرستي و هوا و هوس در همان جا وجود دارد ∙هميشه به ياد خدا باشيد  و  هر  وقت  مصيبت و ناراحتي  براي  شما  پيش آمد از محمد(ص) و خاندانش استمداد بطلبيد و بدانيد كه كساني كه دنبال راحتي دنيا هستند به خوشي آن دنيا نخواهند رسيد و  آخرتي ندارند ∙ جهاد  در راه  خدا و مبارزه با كفار و مشركين را فراموش نكنيد  يكي  از  بهترين  عبادات  نزد  خدا   جهاد  در  راه  خدا مي باشد و افرادي كه مايل به داشتن آخرتي جاويد هستند بايد شركت  در جبهه ها فراموش نكنندوخود را براي رنجهاو مصيبتها آماده سازيد و دل قوي داريد كه خداوند يار(و) پشتيبان شماست.

سخني با پدر و مادر عزيزم:

اميدوارم كه  سلام ناقابل مرا بپذيريد و از اينكه سالها باعث رنج و زحمت شما شدم مرا ببخشيد ،و من اعتراف مي كنم كه  فرزند  خوبي  براي شما نبودم و نتوانستم حقوق شما را ادا نمايم ،ولي به شما اطمينان مي دهم  كه تحمل اين امور خود عبادتي بسيار بزرگ است ∙ تلاش  نماييد  هر چه در توان داريد در راه اسلام و قران و اين انقلاب و امام هديه نماييد و بدانيد كه ما  فرزندان شما امانت هايي هستيم  از  آن  خداوند نزد شما ∙سرافراز باشيدكه امانتدار خوبي  بوده ايد  و در  عزاي  من گريه نكنيد و ناراحتي به خود راه ندهيد. هر وقت خواستيد به ياد من گريه  كنيد به  ياد امام حسين (ع) و مصيبت هاي آن حضرت گريه كنيد ∙پدر عزيزم از اينكه تربيت تو مرا به راه اسلام و قرآن كشانيد از تو بسيار متشكرم اميد وارم كه در ثواب شهيدان  راهش  شريك  باشي  ∙و تو اي مادر خوبم كه  زحمات بسيار زيادي براي من  كشيده اي من هيچ وقت تو را فراموش نمي كنم  و از شما مي خواهم براي آمرزش همه مومنين به خصوص حقير(دعا كنيد) و همچنين دعا براي امام و پيروزي رزمندگان فراموش نكنيد  و مرا حلال كنيد ، شما  برادرانم، اميدوارم كه  مرا ببخشيد  اگر برادر خوبي براي شما نبودم .تنها از  شما مي خواهم  كه اسلام و  امام و انقلاب را تنها نگذاريد اگرچه به قيمت جان و مالتان تمام بشود ∙بچه هاي مرا فراموش نكنيد ∙و شما  خواهرانم، همانند  همه  خواهران  شهداي ايران زينب وار باشيد∙در عزاي من گريه و زاري نكنيد.يا سختي در اين ايام از من ديده ايد كه مايه رنجش شما  شده  است  مرا  ببخشيد∙ و  سخني  با  همسرم :  اميدوارم از اينكه   در اين  مدت  نتوانستم   همسر   خوبي   براي تو  باشم.

مرا ببخشيد ∙اگر سخن يا سختي ايدر اين ايام از من ديده ايد كه مايه رنجش شما شده است مرا ببخشيد. اميد وارم كه همانند همه زنان شهدا خود را مهيا ساخته باشيد و بدان كه جهاد تو تربيت فرزندانم ابوذر و حيدر و محسن مي باشد ∙اميدوارم آنها را طوري تربيت كني كه آماده براي دفاع از حريم اسلام و قران بشوند ∙

پدر عزيزم ،اميد وارم كه  فرزندان  مرا فراموش نكنيد و  در  تربيت   آنها كوشا باشيد و آنها را پدري نماييد و نگذاريد كه احساس بي پدري نمايند ∙ موتور سيكلت مرا بفروشيد و (به همراه) مبلغي پول كه  پهلوي  برادرم محمد هست ،نصف آن بدهيد سپاه  بوشهر و نصف  ديگر آن بدهيد سپاه دلوار  تا خرج بكنند ∙مقدار پولي را هم كه در بانك دارم سه سال نماز  و روزه ام را انجام دهيد ∙والسلام∙ مرا كنار برادرم حيدر دفن نماييد زيرا مي خواهم مادرم يك دستش روي قبر برادرم حيدر و دست ديگرش روي قبر من باشد ∙

از  همه  دوستان  و  رفيقانم  حلاليت   مي طلبم  و همه شما را به خدا  مي سپارم ∙  امام  را فراموش نكنيد عصرهاي پنجشنبه آمدن به قبور شهدا  و فاتحه را فراموش  نكنيد ∙ فاتحه  براي  ما  هم فراموش  نكنيد.

والسلام – يوسف بردستاني

منبع : بنیاد شهید و امور ایثارگران استان بوشهر