آغاز و پایان زندگی یک شهید با نام حضرت علی(ع)
شهید «علیرضا کمالی» از شهدای دفاع مقدس استان بوشهر که آغاز و پایان زندگی اش با سالروز میلاد حضرت علی(ع) رقم خورده است. به مناسبت سالروز شهادتش زندگی نامه پر رمز و رازش با حضرت علی(ع) تقدیم حضورتان می کنیم. به گزارش نوید شاهد بوشهر؛ «شهیدعلیرضا کمالی» در ۱۴ دی ماه سال ۱۳۴۰، مصادف با سالروز تولد مولای متقیان امیرالمومنین علی (ع)، در شهر بوشهر متولد شد.
وی دوره‌ی طفولیت خود را به طور طبیعی پشت سرگذاشت و در سن ۷ سالگی راهی دبستان شد. او باهوش و با استعداد بود و علاقه‌ی خاصی به کسب علم و دانش داشت و تحصیلاتش را ادامه داد.
به همراه رشد علمی به رشد فکری دست یافت و شور و شوقی عجیب نسبت به اسلام در وی به وجود آمد، به‌طوری که همیشه اوقات فراغت خود را با مطالعه‌ی کتابهای مفید اسلامی سپری می‌نمود.
البته به علت جو خفقان‌آور رژیم ستمشاهی پهلوی، این کار را به طور مخفیانه انجام می‌داد. تا اینکه قیام همگانی ملت مسلمان ایران به رهبری مرجع عالی‌قدر، حضرت آیت الله العظمی امام خمینی شروع شد و ایشان نیز در این فرصت سعی کرد واقعیت‌ها را به مردم تفهیم نماید.
به همین علت هم‌گام با سایر همکلاسی‌هایش مدرسه را ترک نموده و با پخش اعلامیه و نوشتن اعتراض در معابر عمومی و همچنین شرکت در راهپیمایی‌های مردمی و درگیری با مزدوران شاهنشاهی، اعتراض خود را نسبت به رژیم سابق نشان می‌داد.
پس از پیروزی حق علیه باطل و آرامش نسبی در مملکت، وی مجدداً به تحصیل ادامه داد و در خردادماه سال ۱۳۵۹ موفق به اخذ مدرک دیپلم در رشته‌ی اقتصاد گردید.
زمانی که ایران اسلامی مورد هجوم نوکرحلقه به گوش آمریکا، صدام مزدور وکافر قرار گرفت؛ وی که از همان آغاز علاقه‌ی فراوانی نسبت به اسلام و مسلمین داشت و شهادت در این راه را فیض عظیمی می‌پنداشت، داوطلبانه راهی خدمت مقدس سربازی شد و پس از طی دوران تعلیماتی به تیپ ۵۵ هوابرد شیراز رفت و از آنجا راهی جبهه‌های جنگ حق علیه باطل در منطقه خوزستان گردید.
او در حملات متعددی از قبیل: طریق القدس، فتح المبین و بیت المقدس فعالانه شرکت داشت و چهارده ماه در جبهه علیه ظلم و کفر جنگیده.
شهید در اوقات فراغت خود، چون دارای ذوق خطاطی و نقاشی بود به نوشتن تابلو مشغول بود و آن را در معابر جبهه نصب می‌کرد.
وی همچنین در ارتباط با دایره‌ی سیاسی ایدئولوژیک آن تیپ، در امر تبلیغات اسلامی و پخش کتابهای سودمند و احداث مسجد و برگزار نمودن نماز جماعت هم‌رزمانش را یاری می‌نمود، تا اینکه درحمله‌ی پیروزمند بیت المقدس با رمز «یا علی بن ابیطالب (ع)» در تاریخ ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۳۶۱، هنگامی که به عنوان دیده‌بان با مزدوران بعثی در مصاف بود، بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شانه‌ی راستش بلافاصله به درجه‌ی رفیع شهادت نائل آمد.
انتهای پیام/
