حکایت شهید نوجوانی که با علاقه فراوان به جبهه، مدرسه را رها نکرد
به گزارش نوید شاهد بوشهر؛ شهید «احمد نجارزاده» در تاریخ دوم مهرماه سال ۱۳۴۳ هجری شمسی در خانواده‌ای مذهبی و فقیر منطقه دشتستان چشم به جهان گشود.
مدتی کوتاه بعد از تولد در هوای گرم آن منطقه در دامن مادر معتقد به اصول اسلامی و در عین حال صبور در مقابل شدائد و سختی‌ها به سربرد و سپس به جایگاه اصلی خود یعنی بندر گناوه مراجعت کردند.
دوران طفولیت خود را در کانون گرم خانواده‌ای که با مشکلات و فقر دست و پنجه نرم می‌کرد گذراند و براستی چگونه زندگی کردن را آموخت.
شهید کودکی فعال و در عین حال با هوش بود و در سن شش سالگی به دبستان فرستاده شد و دوران ابتدائی خود را در دبستان (اهلی) باباعلیشاه، سابق گذراند، ولی برحسب علاقه شدید به مسائل اسلامی و به توصیه افراد خانواده که به احکام اسلامی علاقه بسیار داشتند تابستان‌ها به مکتب خانه می‌رفت و به فرا گرفتن قرآن کریم و دیگر احکام مقدماتی اسلامی می‌پرداخت.
وی در دوره راهنمایی تحصیلات خویش را ادامه داد که مواجه با اوج انقلاب اسلامی شد و چون علاقه زیادی به مبانی دین اسلام داشت و ظلم و ستم حکومت ستمشاهی را درک کرده بود، حرکت و فعالیت‌های مذهبی را آغاز نمود و همراه با مردم قهرمان و غیور گناوه در سال ۱۳۵۶ در تمام راهپیمایی‌ها و مجالس مذهبی بر علیه حکومت شاه شرکت فعال داشت و لحظه‌ای کار برای انقلاب و اسلام را با ساعت‌ها آسایش خویش معامله نمی‌کرد، زیرا او فقر خانواده خود و دیگر مردم را تنها از ظلم ظالمان دربار می‌دانست.
اما شهید تنها به فقر می‌نمی اندیشید چراکه می‌دانست با کارگری هم میتوان امرار معاش نمود، ولی آنچه او را رنج می‌داد پایمال شدن احکام اسلامی و زیر پا گذاشتن شریعت مقدس اسلام و جایگزین کردن زرق و برق‌های غرب به جای آن‌ها و امثالهم بود.
قیام جوانان مسلمان ایران علیه دستگاه حاکم در جهت پاسداری از اسلام عزیز بود.
وی با شناخت راهش همگام با مردم مسلمان راه اصلی را ادامه داد و از پای ننشست. او مقلد امام خمینی (ره) و یکی از سربازانش بود. مخلص به انقلاب و به آیین آن بسیار خوش بین بود. انقلاب اسلامی ایران به رهبری قاطعانه امام امت و به یاری خدای بزرگ در سال ۵۷ به پیروزی رسید و برای پاسداری از دستاورد‌های انقلاب نیاز به تشکیل ارگان‌هایی بود.
به همین مناسبت حضرت امام خمینی (ره) دستور تشکیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و بسیج را صادر فرمودند.
موقعی که بسیج در بندر گناوه تشکیل شد احمد مشتاقانه برای خدمت به انقلاب بسوی آن شتافت و به عضویت آن در آمد، ولی بیشتر فعالیتهایش پنهانی برای رضای خداوند تبارک و تعالی بود
او شیعه امام علی (ع) بود و شیوه امام علی (ع) را در زندگی می‌بایست بکار می‌برد لذا همسایگان و مستمندان را از هر نوع کمک ویاری که برآن توانا بود بی بهره نمیگذاشت.
چون در بسیج فعال بود و کارش قابل توجه بود مدتی هم فرماندهی گروه مقاومت را به عهده داشت.
وی عاشق شهادت بود. او که جزء افراد ذخیره سپاه پاسداران بود همراه اولین گروه اعزامی رزمندگان به جبهه نور علیه ظلمت رهسپار شد و در جبهه غرب در عملیات جنگ‌های نامنظم به فرماندهی «شهید چمران» با دشمنان جنگید.
بعد از مدتی از جبهه به گناوه برگشت و به مدرسه رفت و عقیده داشت که از تعطیلات تابستان بابد استفاده کرد و مجددا به جبهه اعزام شد. بعد از مدتی تصمیم گرفت به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی گناوه در آید و بعد به جبهه برود لذا تصمیم قاطع گرفت و با عزمی راسخ عضو شد، اما پایان زندگی دنیوی و زودگذر فرارسیده بود و زندگی جاودانه آن‌ها با مقام والای شهید در انتظار بود؛ لذا هنگامی که در عملیات رزم شبانه سپاه پاسداران در تاریخ ۱۸ مهرماه ۱۳۶۱ شرکت کرده بود به درجه رفیع شهادت نائل آمد و به آرزوی خود رسید.
انتهای پیام/
