هنرمندان می‌توانند رسانه‌‌ای برای بیان مظلومیت فلسطین باشند
نوید شاهد: سیده معصومه حسینی کارشناس ارشد تصویرسازی است که در دانشگاه نقاشی دیجیتال تدریس می‌کند. هنرمندی جوان که سی‌سال است در حوزه هنرهای تجسمی، سخت فعالیت دارد. این بانوی هنرمند ضمن عضویت در «جامعه جهانی آبرنگ» و «گروه فرهنگی هنری سدنا» حضور در نمایشگاه‌های داخلی و خارجی «نقاشی» و «عکاسی» را نیز تجربه کرده است.
حسینی با پشتکار و تلاشی که در این مسیر داشت موفق شده در جشنواره «نقاشی‌خط حماسه 9 دی» و جشنواره «هنر دانشجویی تهران» رتبه نخست را از آن خود کند و چندین پروژه «نقاشی سقفی و دیواری»، «اجرای پروژه‌های موشن گرافیک و کاراکترسازی» و «اجرای تصویرسازی برای چندین کتاب کودک در نشر داخلی و خارجی» را در رزومه کاری خود دارد. وی با وقوع طوفان الاقصی در (پانزدهم مهرماه 1402) با تکیه بر این موضوع که «هنرمندان می‌توانند آثاری را برای ثبت در تاریخ بیافرینند» کوشید تا صدای فریاد مظلومیت مردم فلسطین باشد و با تولید آثار این فریاد را به گوش جهانیان برساند. به همین بهانه خبرنگار نوید شاهد با این بانوی فرهیخته و هنرمند گفت‌وگو کرده است که در ادامه می‌خوانید.
مبارزه ما با «صهیونیسم» است
سیده معصومه حسینی در ابتدا درباره دلایل فعالیت خود در حوزه فلسطین توضیح داد: من به عنوان «مدیر هنری» و «تصویرگر» در تولید کتاب‌های مرتبط با فلسطین مشغول کار هستم. امروز تمام جهان درگیر فلسطین و ظلمی است که به این مردم مظلوم می‌شود. انسان چگونه می‌تواند با این بی‌رحمی‌ها مواجه شود اما حالت دفاعی پیدا نکند؟ کاملا طبیعی است که من به عنوان یک انسان همه وجودم از دیدن این صحنه‌ها به درد آید. هیچ‌کس ظلم را نمی‌پذیرد. مخصوصا اگر آن مظلوم یک کودک بی‌دفاع باشد.
وی افزود: سالیان زیادی است که ما با این ظلم مواجه هستیم. مبارزه ما با صهیونیسم است و به صورت خاص از فلسطین دفاع نمی‌کنیم. صهیونیسم با هرجای دنیا درگیر شود ما از آن کشور در برابر ههیونیسم دفاع خواهیم کرد. اسرائیل شَر مطلق است. او در یک جنایت آشکار جنگی بیمارستان را بمباران و هزار انسان مظلوم از «زن و مرد» تا «کودکان و افراد مسن» را به شهادت می‌رساند. هیچ انسانی نمی‌تواند اسرائیل را محکوم کند. به فرموده رهبر معظم انقلاب: «مشکل ما، مشکل صهیونیسم است! رژیم صهیونیستی غده سرطانی است و باید از بین برود»
نقش حس و حال درونی یک هنرمند در اثربخشی هنرش
این بانوی تصویگر درباره حس و حال درونی خود در مواقعی که برای مردم مظلوم فلسطین اثری را خلق می‌کند، بیان کرد: تولید آثار درباره فلسطین می‌تواند صدای فریاد مردم بی‌دفاع و مظلومیت فلسطین باشد و از این طریق می‌توانیم صدایی باشیم برای مردمی که خانه و کاشانه‌شان به اشغال در آمده است.
وی افزود: تصویرسازی یا تصویرگری یکی از زیرشاخه‌های هنرهای تجسمی است و به «القاکننده تجسمی» یک مفهوم با «فرم بصری» گفته می‌شود. این مفهوم و روایت می‌تواند «داستان»، «شعر»، «مقاله‌ای در روزنامه و کتاب» و ... باشد. به طور کلی تصویرسازی نقاشی وابسته به متن است.
حسینی ادامه داد: زمانی که یک هنرمند یک اثر را خلق می‌کند، در وهله نخست با متن داستان یا آن واقعه ارتباط برقرار می‌کند سپس قلم به دست می‌گیرد و اثرش را خلق می‌کند. من به عنوان شخصی که یک اثر هنری خلق می‌کنم در آثارم حَل می‌شوم. من با تک تک این آثار زندگی می‌کنم و احساسم برای حمایت از مردم مظلوم فلسطین از دستانم جاری می‌شود. وقتی می‌خواهم مظلومیت فلسطین و کودکان بی‌پناه آنجا را روایت کنم، انگار همان کودکم که در زیر بمباران مانده است. گاهی هنرمند در کنار اثری که تولید می‌کند احساساتش را بروز می‌دهند. با تمام وقایع و اتفاقات اشک می‌ریزد و آن درد را درد خودش می‌داند. همین امر باعث اثربخشی بیشتر می‌شود.
روایت‌ها را باید از زبان مردم بی‌گناه و مظلوم فلسطین شنید
حسینی با اشاره به راه‌های به تصویر کشیدن مظلومیت مردم فلسطین، درباره خلق آثار برای فلسطین اظهار کرد: آنچه در این سال‌ها اتفاق افتاده، این است که صدای مظلومیت این مردم به گوش جهانیان رسانده نشده است. دلیل این مشکل می‌تواند این باشد که ما بین مردم فلسطین نبودیم و این درد را عمیقا درک نکردیم! فقط شماری عکس و فیلم مشاهده کرده‌ایم.
وی خاطرنشان کرد: ما باید روایت‌هایی را که از زبان خود شخص (کسی که در فلسطین بوده و این درد را عمیقا احساس کرده) بخوانیم و بشنویم. به طور مثال، دکتر «سناء الشعلان» که از آواردگان فلسطین بود و به اجبار فلسطین را ترک کرده و به اردن مهاجرت کرده است. این نویسنده تمامی درد و آواردگی مردم فلسطین را در قالب کتاب منتشر کرده است. زمانی که ما روایت‌ها را از زبان مردم بی‌گناه و مظلوم فلسطین بشنویم تاثیرگذارتر خواهد بود.
این بانوی هنرمند افزود: از نگاه من «هنر به معنای به تصویر کشیدن درد است» می توان حتی بدون حضور در صحنه، رنج مردم فلسطین را درک کرد. اگر هنرمندان درد را حس کنند و بتواند با مادری که کودک شهیدش را در آغوش گرفته همدردی کند؛ می‌تواند آن احساس را با هنرش به مخاطب انتقال دهد.
هنرمندان صدای فریاد مظلومیت مردم فلسطین هستند
سیده معصومه حسینی درباره نگاه افکار عمومی راجب اتفاقات اخیر فلسطین توضیح داد: در نگاه کلی بخش عمده‌ای از دیدگاه افکار عمومی و مردم ایران را رسانه تعیین می‌کند و تاثیر رسانه می‌تواند بسیار موثر باشد. اما از نظر من هر هنرمند به تنهایی می‌تواند یک رسانه باشد. هنرمندان با استفاده از ذائقه، نیازها و ارزش‌های مردم آثاری خلق کنند که توجه مخاطب را جلب کنند. آنها می‌کوشند تا صدای فریاد مظلومیت مردم فلسطین باشد و با تولید آثار این فریاد را به گوش جهانیان برساند. در این مسیر هنرمندان ممکن است با موضع‌هایی رو به رو شوند اما در مورد فلسطین، روح آزاده هر انسانی با دیدن درد و ناحقی‌هایی که به مردم مظلوم آنجا می‌شود؛ اجازه موضع‌گیری را نخواهد داد.
نقد و بررسی آثار از سوی مردم فلسطین که ساکن ایران هستند
حسینی به شرایط کنونی مردم مظلوم غزه اشاره کرد و درباره پیشنهادات خود برای هموار کردن ذهنیت افکار عمومی در داخل و خارج از ایران گفت: نقد و بررسی آثار با نگاهی موشکافانه‌تر می‌تواند یکی از راه‌های هموار کردن ذهنیت افکار عمومی باشد. هنرمندان باید بدانند آیا اثری که خلق کرده‌اند در مسیر رسیدن به اهداف قدم گذاشته است یا خیر. هیچ داوری بهتر از مردم فلسطین نیست. باید شرایط مهیا شود تا مردم فلسطین که در ایران زندگی می‌کنند؛ این آثار خلق شده را نقد و بررسی کنند و نظر شخصی خود را بیان کنند.
وی ادامه داد: به طور مثال، سال‌ها هنرمندان از پرنده صلح و آزادی در خلق آثارشان استفاده می‌کردند؛ اما بعد مدت‌ها متوجه شدیم، مردم فلسطین این را نمی‌پسندند. همچنین ما هنرمندان به تازگی حساسیت مردم فلسطین را نسبت به کلمه زیتون (نماد دوستی) متوجه شده‌ایم.
خبرنگار: آرزو رسولی‌نجار
عکاس: فاطمه سعید مسگری
