سرباز گمنام انقلاب، طلایه‌دار عدالت‌خواهی
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید سمیع الله حشم فیروز در کارخانه "جهان چیت" کرج، نه‌تنها دست‌هایش، که دل‌ش نیز برای انقلاب می‌تپید. در حالی که دیگر همکارانش تنها به معیشت می‌اندیشیدند، او در زیر نور چراغ‌های کم‌فروغ کارخانه، رساله‌های امام خمینی(ره) را مطالعه می‌کرد و شعله‌های آگاهی را در دل کارگران برمی‌افروخت. با تشکیل تشکل‌های مذهبی-کارگری، او به یکی از ستون‌های مقاومت در برابر رژیم ستم‌شاهی تبدیل شد.
قیام خونین جاده کرج-تهران
در یکی از روزهای سرنوشت‌ساز سال ۱۳۵۰، سمیع‌الله به صفوف کارگران انقلابی پیوست. هزاران کارگر با فریادهای "الله‌اکبر" در جاده کرج-تهران به راه افتادند تا صدای حق‌طلبانه خود را به گوش جهان برسانند. اما دژخیمان شاه، با صف‌های سه‌گانه مسلح، راه را بر آنان بستند. سرهنگ منصوری فرمان آتش داد و باران گلوله‌ها بر پیکر بی‌دفاع کارگران فرو ریخت. در آن لحظه‌های حماسه‌ساز، سمیع‌الله نیز همچون دیگر همرزمانش، به خاک افتاد و خونش با خاک جاده کرج آمیخته شد.
شهیدی که جنازه‌اش را هم ندادند!
رژیم جنایتکار، حتی جسد این شهیدان را نیز به خانواده‌ها تحویل نداد. ماه‌ها پدر و مادر سمیع‌الله در اضطراب و انتظار به سر بردند، تا این که با بی‌رحمی تمام، تنها یک شماره قبر به آنان دادند و گفتند: "در بهشت زهرا دفن شده‌است!" اما خانواده‌اش تسلیم نشدند و پس از پیروزی انقلاب، با مراجعه به بهشت زهرا، نام او را در لیست ۱۵۰ شهید قیام کارگری یافتند.
پاداش خونش، طلوع خورشید انقلاب
سمیع‌الله حشم‌پیروز، یکی از همان گمنامانی بود که با خون خود، بنیان‌های طاغوت را لرزاند. او نه‌تنها یک کارگر، که یک سرباز انقلابی بود که راه را برای پیروزی امت خمینی(ره) هموار کرد. امروز، نام او در زمره شهدایی ثبت شده که قرآن در وصفشان می‌فرماید:
"و هرگز کسانی را که در راه خدا کشته شده‌اند، مرده مپندار! بلکه آنان زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزی می‌خورند." (آل عمران:۱۶۹)
یادش گرامی، راهش پررهرو باد!
انتهای پیام/
