دلاوری مؤمن از دیار فراهان
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، زندگی شهید اسدالله غیاث‌آبادی برگ زرینی است از دفتر عشق و معرفت؛ الگویی برای پیروزی، ایستادگی و به خاک نشاندن حریف ناپیدای نومیدی و تردید. او هفتم فروردین‌ماه ۱۳۴۰ در روستای غیاث‌آباد از توابع فراهان دیده به جهان گشود و در خانواده‌ای کشاورز، مؤمن و ساده‌زیست رشد یافت.
در شش‌سالگی وارد دبستان شد و تحصیلات ابتدایی را در زادگاه خود به پایان رساند. با وجود محدودیت‌ها و سختی‌ها، علاقه او به علم و دانش موجب شد راهی بخش ساروق شود و تحصیل در مقطع راهنمایی را در آنجا ادامه دهد. در ادامه، نوجوانی‌اش را در شهر اراک در خانه‌ای کوچک و با تحمل سختی‌های بسیار گذراند. سپس برای ادامه تحصیل به دزفول نزد دایی خود رفت و مدتی بعد به اهواز عزیمت کرد تا نزد پدربزرگش سکونت داشته و تحصیلاتش را ادامه دهد.
در سال ۱۳۵۲ از هنرستان صنعتی اهواز فارغ‌التحصیل شد. اسدالله در طول تحصیل، نه‌تنها شاگردی ممتاز بود، بلکه از نظر اخلاق و رفتار نیز الگویی کم‌نظیر به شمار می‌رفت. از سال ۱۳۵۶ و با اوج‌گیری مبارزات مردمی علیه رژیم پهلوی، به یکی از چهره‌های فعال در پخش اعلامیه‌ها، نوارهای امام خمینی (ره) و شرکت در راهپیمایی‌ها بدل شد.
مطالعه نهج‌البلاغه و آثار استاد شهید مطهری از علایق همیشگی او بود و دیگران را نیز به کتابخوانی و تعمیق معارف دینی ترغیب می‌کرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، تابستان‌ها همراه با جهاد سازندگی به مناطق محروم خوزستان می‌رفت تا در آبادانی و خدمت‌رسانی به مردم سهیم باشد.
با آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، با صراحت می‌گفت: «دفاع از اسلام و ایران وظیفه ماست.» همین باور باعث شد به سپاه پاسداران اهواز بپیوندد و عازم جبهه‌های نبرد شود. دو ماه در خط مقدم حضور یافت و سرانجام در اول اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۶۰، همراه با شش تن از هم‌رزمانش در جبهه آبادان بر اثر اصابت ترکش، به فیض عظیم شهادت نائل آمد.
پیکر مطهر این شهید والامقام در زادگاهش، روستای غیاث‌آباد فراهان، به خاک سپرده شد تا چراغی باشد روشن برای نسل‌هایی که راه ایثار را جستجو می‌کنند.
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
