محمدعلی برجی

نوید شاهد - «یک روز با محمدعلی برای اقامه نماز به مسجد می‌رفتیم که سه تا از جوانان محل را دید و با اینکه بزرگتر از آن‌ها بود، در سلام کردن به آن‌ها پیش‌دستی کرد. من همان لحظه اعتراض کردم و گفتم: چرا شما اول سلام کردی؟ ...» ادامه این خاطره از شهید " محمدعلی برجی " را در پایگاه اطلاع‌رسانی نوید شاهد استان قزوین بخوانید.

نوید شاهد - «موقع بیرون آمدن از محل عروسی، چند تن از جوانان بزهکار روستا را در حال مصرف مشروب دیده بود. با چهره‌ای که از شدت عصبانیت برافروخته شده بود، سر آن‌ها فریاد زده و می‌گوید: شما خجالت نمی‌کشید که عمر و جوانی‌تان را در این راه صرف می‌کنید؟ ...» ادامه این خاطره از شهید " محمدعلی برجی " را در پایگاه اطلاع‌رسانی نوید شاهد استان قزوین بخوانید.

نوید شاهد - «پدرم برگه شعری با مضمون شهادت را به من داد و گفت آورده‌ام تا تو آن را حفظ کنی. شاید لازم شد که یک روز تو این شعر را برای من بخوانی من که اصلا نمی‌دانستم، مفهوم شعر چیست با خوشحالی کاغذ را از او گرفتم ولی یک دور که شعر را خواندم دلم گرفت ...» آنچه می‌خوانید بخشی از خاطرات دختر شهید " محمدعلی برجی " است که همزمان با سالروز ولادت حضرت معصومه(س) و روز دختر تقدیم حضورتان می‌شود.

نوید شاهد - «یک روز در حال گذر از کنار رودخانه روستا بود که خودش صحنه شنای جوانان را می‌بیند، گویا آن‌ها سرشان را کاملا در آب فرو می‌بردند که از مبطلات روزه است، محمد با دیدن این صحنه، جلو رفته و با زبان خوش به آن‌ها تذکر می‌دهد، ولی چند تن از آن‌ها به حرف‌هایش توجهی نمی‌کنند که با برخورد تند محمدعلی مواجه می‌شوند ...» آنچه می‌خوانید بخشی از خاطرات همسر شهید " محمدعلی برجی " است که در آستانه ماه مبارک رمضان تقدیم حضورتان می‌شود.

نوید شاهد - شهید " محمدعلی برجی " در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «چنان چه مرا از دست دادید، ناراحت نباشید؛ چون براى خدا بوده و شما باید مانند خانواده‏‌هاى دیگر شهدا با قامت استوار در مقابل استکبار جهانى بایستید که هر چه مى‏کِشیم از دست آن‌ها است ...»

نوید شاهد - شهید " محمدعلی برجی " از شهدای فروردین ماه قزوین است که از سوی سپاه پاسداران بار‌ها به لشکر علی‌بن‌ابیطالب(ع) و نجف اشرف اعزام شد و در عملیات‌های مختلف شرکت کرد تا اینکه با داشتن 6 فرزند در عملیات کربلای ۵ به شهادت رسید.

نوید شاهد - «نیمه‌های شب بود که از خواب بیدار شدم، همه جا در تاریکی مطلق فرو رفته بود، در را باز کردم، راهروی ساختمان نور کمی داشت، اما سوت و کور بود، سرگردان وسط سالن ایستاده بودم، ساختمان را روی سرم گذاشته بودم گریه می‌کردم و همچنان پدرم را صدا می‌زدم ...» آنچه می‌خوانید بخشی از خاطرات دختر شهید " محمدعلی برجی " است که در آستانه ولادت امام علی (ع) و روز پدر تقدیم حضورتان می‌شود.

نوید شاهد - « خانواده داماد، گروهی را هماهنگ کرده بودند تا در روز جشن، ساز و دهل بزنند. پدرم وقتی ماجرا را فهمید، سراغ‌شان رفت و از آنها خواست که گروه موسیقی را کنسل کنند. آنها در ابتدا نپذیرفتند. پدرم خیلی جدی روی حرفش ایستاد و به ضرب و زور هم بود، آنها را راضی کرد ...» آنچه می‌خوانید بخشی از خاطرات شهید " محمدعلی برجی " است که تقدیم حضورتان می‌شود.

نوید شاهد - «آقای برجی، دست من را در دستش گرفت و گفت یک خواهشی از شما داشتم گفتم در خدمتم. بفرمایید. گفت: بابت آن سیلی که در دوران سربازی‌ات از من خوردی حلالم کن. گفتم: نه نمی‌توانم ...» آنچه می‌خوانید بخشی از خاطرات شهید " محمدعلی برجی " است که تقدیم حضورتان می‌شود.

نوید شاهد - کتاب "بدرقه باران"، زندگی‌نامه داستانی شهید " محمدعلی برجی " چاپ و روانه بازار شد.

محمدعلی برجی ، سوم فروردین ۱۳۳۷، در روستای ناصرآباد از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش یوسف (فوت۱۳۴۸) کشاورز بود و مادرش رقیه نام داشت. تا اول راهنمایی درس خواند. سال ۱۳۵۱ ازدواج کرد و صاحب چهار پسر و دو دختر شد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. سوم دی ۱۳۶۵، با سمت معاون فرمانده گروهان در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای شهر زادگاهش واقع است.

محمدعلی برجی ، سوم فروردین ۱۳۳۷، در روستای ناصرآباد از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش یوسف (فوت۱۳۴۸) کشاورز بود و مادرش رقیه نام داشت. تا اول راهنمایی درس خواند. سال ۱۳۵۱ ازدواج کرد و صاحب چهار پسر و دو دختر شد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. سوم دی ۱۳۶۵، با سمت معاون فرمانده گروهان در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای شهر زادگاهش واقع است.

محمدعلی برجی ، سوم فروردین ۱۳۳۷، در روستای ناصرآباد از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش یوسف (فوت۱۳۴۸) کشاورز بود و مادرش رقیه نام داشت. تا اول راهنمایی درس خواند. سال ۱۳۵۱ ازدواج کرد و صاحب چهار پسر و دو دختر شد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. سوم دی ۱۳۶۵، با سمت معاون فرمانده گروهان در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای شهر زادگاهش واقع است.