بهمن خونین

یک جانباز 70 درصد در بیان خاطرات خود از روزهای به پیروزی رسیدن انقلاب گفت: یکی از مردم معترض و انقلابی از دست‌هایش در حالی که مثل فواره خون می‌چکید، دستش را گاز می‌گرفت تا مانع ریختن خون شود و به جای فرار با همان دستان زخمی شعار «مرگ بر شاه» را می‌داد. این صحنه را من با چشمان خود دیدم. در آن زمان مردم به پای باور خود ایستادند و سینه سپر کردند. واقعا بهمن سال 1357 با خونین شدن، جاویدان شد.

نوید شاهد – کتاب « بهمن خونین » نگاهی به زندگی و خاطرات شهدای بهمن ماه سال ۱۳۶۵ شهرستان قروه است که توسط محمد سلیمانی گردآوری و تدوین شده است. جزئیات این کتاب را در نوید شاهد کردستان بخوانید. ‬‬‬‬

شهید «فتاح احمدی» ناچارا به همراه خانواده به روستای پیاوین بازگشت اما دیری نپایید که توپخانه های صدامیان غاصب مردم بی گناه مرزها را هدف شلیک قرار دادند و شماری از مرز نشینان غیور را مظلومانه به شهادت رساندند. آنچه خواندید بخشی از وقایع تلخ روزهای جنگ، و زندگی شهید فتاح احمدی بود،که نوید شاهد شما را به مطالعه ادامه این مطلب دعوت می‌کند.

در زندگی به انجام فرائض دینی و نماز اول وقت اهمیت می داد و دیگران را هم در عمل به شریعت اسلام ناب محمدی (ص) دعوت می کرد ..

من سکوت را ترجیح دادم و در جوابش چیزی نگفتم ، طولی نکشید که در بیست و دوم همان سال شربت گوارای شهادت را نوشید...

آرزوهای دور و درازی را در ذهن کودکانه اش جای داده بود و گاهی نقش معلم و گاهی نقش پزشک را بازی می کرد و در میان آرزوهایش غرق می شد...

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی همسرش لباس سبز پاسداری را به تن کرد و گاهی ماه ها دور از زن و بچه به مناطق عملیاتی اعزام می شد و بیگ زاده مجبور بود در غیاب همسر تمامی بار مسئولیت خانواده را به دوش بکشد ...

دستان پینه بسته اش از تحمل مصائب و رنج فراوانی که در زندگی با آن مواجه شده بود حکایت می کرد.

بعد از پیروزی انقلاب در اوایل دهه شصت به عنوان جوشکار با جهاد سازندگی همکاری می کرد ...

در شهر در کنار کار کشاورزی به شغل رانندگی نیز مشغول شد.

در کمال پارسایی و با تلاش خستگی ناپذیر در عرصه کشاورزی و خانه داری بخوبی توانستند در کنار رسالت مادری نقش پدر را نیز برای فرزندانش که همگی کم سن وسال بودند ایفا کند..

و مشیت الهی بر آن شکل گرفت که هر چهار نفر در روز جمعه در حالی که پدر پس از یک هفته کار خستگی ناپذیر در کنار خانواده به استراحت می پرداخت همگی بر اثر حمله هوایی دشمن در بیست و دوم بهمن ماه سال 1365 شربت گوارای شهادت را نوشیدند...

او دوشادوش همسر در اداره زندگی تلاش می کرد و به فرداهای بهتر می اندیشید ...