روایتی خواندنی از همرزم شهید «منوچهر عباسی»؛
شهید «منوچهر عباسی»، می گوید: زخم شهید را بستم، برای انتقالش به پشت خط راه صعب العبوری در پیش بود، او را به دوش گرفتم در حالی که همچنان خون از بدنش جاری بود و از ناحیه پشت لباس هایم از خون مطهرش خیس شده بود. از من خواست قرآنی که در جیبش هست را به او بدهم قرآن را به او دادم در حالی که چند آیه از قرآن را خواند اشک از چشمانش جاری بود و خدایا مرا قبول کن و روحش در 20 دی 1359 به شهدا پیوست.