وصیتنامه شهدای دامغان

شهید «محمد فرح‌زاد» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «مسجد سنگر است و اگر مسجد‌ها خالی شوند، شکست هم به دنبال آن خواهد آمد.»

شهید «محمد نجاری» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «ما باید در هر کار یک سری از ارزش‌ها و معیار‌های اسلامی داشته باشیم که تمام اعمال و کارهایمان را بر اساس آن انجام دهیم. این ارزش‌ها را باید قانونی برای خود و جامعه بدانیم.»

و آخرين وصيت آن است كه مرا در گلزار شهيدان شهرمان دفن كنيد و حجله مرا اول كوچه خودمان بگذاريد و برويش بنويسيد كه فرزند ما داماد شد و به معشوق خودش كه عشق مي‌ورزيد رسيد. انشاءالله مباركش باد. و شهادت همچون عسل براي من شيرين مي‌باشد.

دوستان رابه ادامه راه شهداء فرا مى خوانم و سفارش مي كنم به اينكه در ترويج اخلاق اسلامى بكوشند از تمام دوستان و آشنايان مى خواهم كه ازگناهان من بگذرند و براى آمرزش شهيدان دعا كنند .امام را هميشه دعا كنيد تاظهور حضرت مهدى (عج). ديدار ما در صحنه قيامت،

شهید «علی ‌رضی‌آبادی» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «اى مردم من از روى آگاهى كامل عازم به جبهه شدم چونكه اين راه را شناختم كه اين راه همين راهى است كه هابيل در اول زيست انسان در زمين دنبال اين راه رفت و بعد پيامبران و ائمه اطهار و مجتهدين و خلاصه رسيد به ما و ما اين راه را ادامه مى دهيم و از خداوند متعال بهشت نمى خواهم كه جانم را به او هديه مى كنم و فقط از او پيروزى اسلام در كل جهان را مى خواهم و جانم را مى دهم به اميد پيروزى ايران و فتح كربلا و نجف.»

وصیت دیگر به هم سنگران دانش آموز که درستان را آن چنان واقعی بخوانید و به آن عمل کنید و نگذارید منافقین به دانشگاه ها راه یابند که فردا نگهبانان و حافظان این مرز و بوم شما هستید در آخر اینکه ای ملت به خانواده های شهدا بیشتر احترام بگذارید ونگذارید دل شکسته آنان شکسته تر بشود