شهیدی که به تواضع و فروتنی شهرت داشت

به گزارش نوید شاهد بوشهر؛ شهید سرباز یکم عباس طوفانی ۱۰ دی ماه سال ۱۳۴۵ در روستای بیدو از توابع بخش دیلم در خانواده‌ای فقیر دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدائی را در زادگاهش سپری نمود و سپس جهت ادامه تحصیل و کسب علم بیشتر روانه دیلم شد و سال‌های اول و دوم راهنمائی را با موفقیت به پایان رساند.

وی در دوران تحصیل دارای اخلاق نیکو و پسندیده‌ای بود با توجه به این که استعداد و علاقه قابل توجهی به فراگیری علم و ادامه تحصیل داشت، ولی به علت عدم توانائی مالی مجبور به ترک مدرسه و درس شد. در همان موقع تصمیم گرفت هر طور شده پدر را در امر تامین امرار معاش خانواده چند نفره یاری دهد. او می‌دید که پدر با چه سختی و مرارتی در معدن سنگ کار می‌کند و با درآمد ناچیز زندگی را می‌گذراند و به امید آن که روزی بتواند کنار فرزند دلبندش که تنها آرزویش بود با صفا و صمیمیت به زندگی نا به سامان خویش سامان بخشد.

 

شهید در حقیقت پدر را درک کرد و به یاری او شتافت درد و رنج خانواده را با تمام وجودش لمس نمود به همین خاطر برای جبران کمبود مخارج سنگین خانواده اش به گچساران رفت تا نزد عمو‌های خود و به کمک آن‌ها در مغازه کار کند. او تمام سعی و تلاش خود را در این راه به کار برد و فعالیت کاری او باعث رضایت خاطر آن‌ها گردید.

وی برای رهائی از بند اسارت، فقر و ناتوانی شبانه روز زحمت می‌کشید و همه سختی‌ها را تحمل می‌کرد تا این که حدودا توانست کمک و یار خوب و مهربانی برای پدر در زندگی باشد.

همکاران شهید و دیگر آشنایانی که با او به هر نحوی رابطه‌ای داشتند، اخلاق نیکویش بر روی آن‌ها تاثیر بسزائی گذاشته بود. شهید در برخورد بسیار فروتن و متواضع بود. در او حب نفس یا تکبر وجود نداشت. بخل، کینه و حسادت را دشمن خود می‌دانست. گذشت و ایثار داشت و با خوبان دوست میشد. در دوستی صادق و دوستیش پایدار بود. در کار‌های دست جمعی پیش قدم بود. از محبت کردن به دیگران دریغ نمیکرد. مادر و پدر دست پینه بسته اش را احترام می‌کرد. به عیادت بستگان و دوستان می‌رفت و از حال آن‌ها خبر می‌گرفت. او کم ناراحت میشد، تنها چیزی که خاطر شریفش را می‌آزرد خستگی کار روزانه پدر و جلب رضایت او بود. ولی پدر به امید خدا و همت والای فرزندش، پتک‌های آهنین را بر سنگ‌های سخت کوه فرود می‌آورد و از درآمد کم قانع و خشنود بود.

 

اکنون دیگر شهید بزرگ شده و احساس وظیفه دیگری میکند و می خواهد پدر را تنها بگذارد. با پدر در مورد خدمت سربازی صحبت کرد. پدر با رضایت خویش و عمو‌ها و دائی هایش شهید را ۴ ماه قبل از موعد اعزام به خدمت سربازی فرستاد. شهید به اتفاق همرزم و همسنگر دائی اش مختار طوفانی به خدمت سربازی مشغول شد. دوره آموزشی را در خرم آباد سپری کرد و پس از دوره آموزش و فراگیری فنون رزمی عازم جبهه مهران شد. او به مهران رفت تا به وظیفه خویش عمل کرده باشد و کار جنگ را یکسره نماید تا مادران دیگر داغ فرزندان را نبینند. اما دشمن بیرحم و زبون او را مهلت نداد و خون پاک تنها امید پدر و مادر را با ترکش خمپاره، بر زمین ریخت و در تاریخ  ۳۰ خردادماه ۱۳۶۵ به درجه رفیع شهادت نائل آمد. پیکر شریفش را ابتدا به گچساران منتقل نمودند و پس از تشییع در گچساران بنا به درخواست پدر و مادرش و بستگان به زادگاهش آورده و پس از تشییع در بندر دیلم به خاک سپرده شد.

منبع: معاونت فرهنگی و آموزشی اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران استان بوشهر