شهیدی که عشق به جهاد را به عشق زمینی ترجیح داد
به گزارش نوید شاهد بوشهر، شهید «حسین درگویی» متولد ششم شهریور ۱۳۳۷ در شهرستان دشتی از توابع استان بوشهر است. وی از کارمندان جهاد سازندگی بود که با سمت راننده رولدر در جبهه جنوب به ساخت سنگر برای رزمندگان مشغول بود. سرانجام به دلیل مجروحیتی سخت در خرمشهر به بیمارستان شیراز منتقل شد و دهم خرداد ۱۳۶۰ به شهادت رسید و پیکر پاکش را در روستای بادوله شهرستان دشتی به خاک سپردند.
خاطره‌ای از شهید حسین درگویی از زبان بردارش
مدتی از پیروز انقلاب گذشته بود که صدام بعثی به ایران حمله کرد، حسین آن زمان وارد جهاد سازندگی شده بود که برای حضور در جبهه اقدام کرد. به یاد دارم در اولین حضورش به جبهه، دچار مجروحتی سخت شد که انتظار زنده ماندنش را نداشتیم. حسین از ناحیه‌ی سر و بدن مجروح شده بود و حدود ۲ تا ۳ ماه در بیمارستان فاطمه‌ی زهرای بوشهر بستری شد.
چند ماهی از دوره استراحتش گذشت، حالش که بهترشد مادرم زمینه ازدواجش را فراهم کرد. مراسم خواستگاری انجام شد و قرار مراسم ازدواجش را گذاشتیم اما او گفت: «تا من به جبهه بروم و برگردم، بعد از آن مراسم را برگزار می‌کنیم، الان وقت ازدواج من نیست چون که در جبهه به راننده ی لودر نیاز دارند.»
حسین بعد از ترخیص شدنش از بیمارستان، همیشه آرزوی بازگشت به جبهه را داشت. پزشکان و دوستانش با توجه به وخامت حالش به او سفارش می کردند که باید استراحت کنی تا بهبودی کامل پیدا کنی اما عشق به امام (ره)، انقلاب و جهاد در راه خدا او را لحظه‌ای آرام نمی‌گذاشت. دوباره به جبهه رفت و در خط مقدم با لودر سنگر می ساخت.
سرانجام برای آخرین بار قبل از اعزامش به جبهه، در یکی از مسجدهای چغادک، همانند کسی که از تحصیلات عالی برخوردار باشد سخنرانی کرد و گفت که من دیگر برنمی‌گردم.
حدود یک ماه در جبهه بود که دوباره زخمی شد. به محل همان زخم های قبلی ترکشی اصابت کرده بود و به کلیه هایش آسیب جدی وارد شد و آنها را از کار انداخته بود. پس از یکی دو روز بستری بودن در برازجان و بوشهر و بعد از آن انتقالش به شیراز، سرانجام جام شهادت را نوشید.
انتهای پیام/
