نوجوانی ۱۲ ساله که مُزد شهادتش را از قرآن گرفت
به گزارش نوید شاهد بوشهر؛ شهید نوجوان «حسین صافی» یکم فروردین ۱۳۴۸ در خانواده‌ای فقیر، مذهبی و صاحب کمال و فضل و ادب در روستای دره‌بان از توابع بخش ریز در شهرستان کنگان از توابع استان بوشهر دیده به جهان گشود.
خانواده‌ی صاحب کمال شهید حسین صافی
جَد ایشان «مرحوم حاج شیخ محمدحسین صافی» از علماء به نام منطقه بود که مردم آن روزگار برای فراگیری علم و دانش و معرفت دینی از اطراف شهرستان به حضورش می‌رفتند. وی مسلط به ادبیات فارسی و عرب بود و آثار مکتوبی با خط بسیار زیبا برجای گذاشته است، همچنین وی شاعری چیره‌دست، توانا و ماهر بوده و اشعاری بسیار زیبا سروده است و از نوحه‌ها و مرثیه‌های مرحوم صافی در مراسمات محرم و صفر و در مجالس روضه‌خوانی استفاده می‌کنند. به تازگی یکی از کتاب‌های مرحوم صافی به نام اشعار گلزار و سفرنامه حج به چاپ رسیده است.
پدر شهید «حسین صافی» نیز دارای کمال معرفت و به لباس علم و تقوی مزین بوده و از اساتید بنام قرآن بوده و مردم روستا از سال‌های دور برای تعلیم و فراگیری قرآن از محضرش استفاده می‌کردند.
اُنس شهید حسین صافی با قرآن در کودکی
شهید «حسین صافی» از همان دوران کودکی در خانواده مذهبی، تعلیمات دینی و اسلامی را فرا گرفت و در سن هشت سالگی قرآن را به طور کامل و صحیح تلاوت می‌کرد. وی از دوران کودکی صاحب اخلاق اسلامی و مذهبی و رفتاری شایسته و پسندیده بود و همین خصوصیات شهید باعث شده بود که نظر تمام مردم را به سوی خود جلب کند.
در سن هشت سالگی بر اثر ذوق و علاقه سرشاری که نسبت به فراگیری علم داشت پدرش در سال ۱۳۵۵ او را به دبستان دانش روستای دره‌بان محل سکونتشان که بعد از شهادت ایشان به نام دبستان «شهید صافی» نامگذاری شد ثبت‌نام کرد.
وی در مدرسه از لحاظ اخلاق و رفتار مورد تحسین اولیاء و مربیان بود و برای دانش‌آموزان الگو و سرمشق بوده و در زمینه‌های درسی یکی از ممتازان بود.
شهید صافی در زمان رژیم طاغوت
با آغاز تظاهرات‌ها علیه نظام شاهنشاهی، حسین نیز به همراه پدر و پسر عمه‌هایش یعنی شهیدان «شیخ حسین و شیخ حسن شهابی» که از ظلم‌ستیزان و پیشگامان بیداری مردم شهرستان جم بودند و هنوز طنین صدا و کلام آنان بر منبرها، مجالس و محافل به گوش می‌رسد در تظاهرات‌ها شرکت می‌کردند و همیشه در مساجد حاضر بودند.
با پیروزی انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی (ره) شهید «حسین صافی» در بسیج ثبت نام کرد.
وی شب‌ها را به نگهبانی در بسیج مشغول بود و روز‌ها به درس و مدرسه می‌گذراند و در ایام تعطیلات مدرسه روز‌ها را برای امرار معاش به کارگری مشغول می‌شد.
حسین، مُزد شهادتش را در نوجوانی گرفت
شهید «حسین صافی» نوجوانی با جرأت و نترس بود، برای رفتن به جبهه داوطلب شد. وی با گروهی از دوستانش راهی جبهه‌های حق علیه باطل شدند.
به نقل از دوستان شهید و همرزمانش که شهید را اینگونه یاد می‌کنند: برای حسین دیگر زندگی کردن بر روی کره خاکی معنا و مفهومی نداشت و همیشه جمله «وَ کُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْناً» بر زبان داشت.
وی با اعزام به جبهه در عملیات حصر آبادان شرکت کرد و با پیروزی برگشت و باز هم نتوانست دور از جبهه زندگی کند و دلبستگی خاصی بین او و جبهه ایجاد شده بود.
در نگاه پر نفوذش هزار راز و رمز نهفته و به افق دور دست همیشه نگاهش مجسم بود.
شهید صافی برای دومین بار عازم جبهه‌های حق علیه باطل شد و سرانجام در تاریخ هشتم آذرماه ۱۳۶۰ و در سن ۱۲ سالگی در جبهه بستان و در عملیات طریق‌القدس به درجه رفیع شهادت رسید.
انتهای پیام/
