شهید مظلوم کربلا پنج
شهید محمد جواد اجرائی
زندگینامه
سال 1348 خانواده متدین و مستضعف محمد تقی اجرائی شاهد رویش گلی بودند که در سال 1365 فضای جامعه اسلامی را با بوی معطر خویش عطر آگین نمود.نامش محمد جواد بود.محمد جواد در دامن پدر و مادری متعهد به اسلام پرورش یافت .شخصیت وی در منطقه ای شکل گرفت که نام امام حسین(ع) با زندگی و کار و کسب مردم عجین شده بود. دور از ذهن نبود که وی قهرمان قیام عاشورا حضرت اباعبدالله (ع) الگو بگیرد.
تحصیلات خود را در زادگاهش تا دوم دبیرستان ادامه داد.پس از آن تصمیم گرفت جهت دفاع از سرزمین سرافراز ایران به جبهه های نبرد حق علیه باطل عزیمت نماید .در زمان اعزام به جبهه ، با آنکه سن و سالش کم بود اما اراده قوی و شخصیت استوارش او را در وضعیتی دیگر قرار داد.وی مصمم بود که در جبهه های نبرد حق علیه باطل حاضر شود و سن و سال کم چیزی نبود که بتواند او را از انجام وظیفه خطیری که بر دوش خود احساس می کرد باز دارد.سر انجام در تاریخ بیست ویکم دی ماه سال 1365 هجری شمسی آن روز که غروبی غمناک داشت به فیض شهادت و سعادت ابدی نائل آمد. وی در عملیات کربلای پنج و در منطقه شلمچه به آرزوی دیرینه خود دست یافت. آرامگاه مطهر و همیشه جاویدش در محل گلزار شهدای جم واقع،تا همواره زیارتگاه عاشقان و عارفان باشد.
شما راه شهادت باز کردید شهادت را شما آغاز کردید
به خون خفتید تا آیین بماند فدا کردید جان تا دین بماند
وصیت نامه
بهترین درودها به یگانه منجی عالم بشریت حضرت ختمی مرتبت،محمد بن عبدالله(ص) و وصی والا تبارش علی مرتضی(ع) و اولاد طاهرینش به ویژه قطب عالم امکان حضرت حجه بن الحسن عسکری و نائب برحقش امام امت و مردم افتخار آفرین و کفر ستیز ایران اسلامی به ویژه خانواده های معظم شهدا اسرا و مفقودالاثرها و جانبازان اسلامی.
اینجانب محمد جواد اجرائی وصیت نامه خود را به شرح ذیل می نویسم:
شهادت مرتبه ای است که همه لایق آن نیستند . این وصیت نامه را از آن بابت می نگارم که احتمال شهادت برایم پیداست و به هر حال "آرزو بر جوانان عیب نیست " آنچه در روز قیامت موجب وحشت است، شدت گناهان دنیاست. نجاتی که می توان به آن امیدوار بود شهادت است. چرا که شهید اولین قطره ی خونی که از او ریخته می شود تمام گناهانش پاک می شود.البته این را هم می دانم که شهید می بایست مراحل مقدماتی این راه را طی کند و هیچ کس بدون طی مراحل لازم به این افتخار نائل نمی شود. از این جهت وضع من بسیار ناراحت کننده است.به هر حال شاید به برکت خون شهیدان در فضای عطر آگین کربلا رحمت خداوندی شامل حال من نیز بشود. در زمانی که طاغوتیان و جباران زمین را به خون مستضعفان آلوده و کمر به نابودی اسلام و انقلاب بسته اند و قصد نابودی انقلاب خونبار حسینی را در سر دارند من نیز به مسئولیت شرعی ام وظیفه خود دانستم که در این نبرد شرکت کنم چرا که در این راه پیروزی و شهادت هر دو رستگاری است و شکر خدای را که به من سعادت جنگیدن در راهش را عنایت فرموده.
اولا من کمتر از آنم که پیام یا سفارشی دهم ولی بعنوان کوچکتر شما به جوانان اعلام می کنم ای جوانان! مبادا در رختخواب ذلت بمیرید که حسین(ع) در میدان نبرد شهید شدو مبادا در حال بی تفاوتی بمیرید که علی اکبر حسین (ع)در راه راستین شهید شد. برادران استغفار و دعا را از یاد نبرید که بهترین تسکین برای دردهاست. همیشه به خدا باشید و در راه او قدم بردارید. هرگز دشمنان بین شما تفرقه نیندازند و شما را از روحانیت متعهد جدا نکنند که اگر چنین کردند روز بدبختی مسلمانان و روز جشن ابرقدرت هاست.حضورتان را در جبهه حق علیه باطل ثابت نگه دارید و به فرامین امام امت لبیک بگوئید. در امام بیشتر دقیق شوید سعی کنید عظمت او را بیابید خود را تسلیم او سازید و صداقت و اخلاص خود را همچنان حفظ کنید.
اگر فیض شهادت نصیبم گشت ،آنان که پیرو خط سرخ امام نیستند و به ولایت او اعتماد ندارند بر من نگریند و بر جنازه من حاضر نشوند اما باشد که دماء شهدا آنان را نیز متحول سازد و به رحمت الهی نزدیکشان سازد.سفارشم به شما مادران اینست که ای مادران مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگیری کنید که فردا در محضر خدا نمی وانید جواب زینب(س) را بدهید که تحمل 72 شهید را نمود.
با خداوند پیمان می بندم که در تمام عاشوراها و کربلاها با حسین(ع) همراه باشم و سنگر او را خالی نکنم تا هنگامی که همه احکام اسلام در زیر پرچم امام زمان (عج) به اجرا درآید.
منبع : بنیاد شهید و امور ایثارگران استان بوشهر
