معاف از سربازی!
زندگينامه
شهيد عبدالرضا حكيمي برازجاني در 15 آبان 1341 بدنيا آمد . هفت ساله بود كه پا به دبستان ابن سينا گذاشت. دورا راهنمايي را در مدرسه پرويزي سپري كرد و دبيرستان را در دبيرستان فرخي (شهيد بهشتي فعلي برازجان) گذرانيد و موفق به اخذ ديپلم شد . سپس به دانشگاه راه يافت .
عبدالرضا مدت يكسال در شهرستان دير براي آموزش بچه هاي انقلاب تلاش و كوشش كرده بخاطر صاف بودن كف پايش از خدمت سربازي معاف شده بود. اما عشق به امام و سرزمينش او را واداشت كه به جبهه هاي حق عليه باطل بشتابد ، سرانجام در مرداد ماه سال1362 به جبهه حق عليه باطل اعزام شد و سه ماه بعد در پنجوين عراق در عمليات والفجر 4 به درجه رفيع شهادت نائل آمد .
وصيتنامه شهيد عبدلرضا حكيمي برازجاني
بسم الله الرحمن الرحيم
الذين امنو و هاجروا و حامدوا في سبيل الله باموالهم و انفسهم اعظم درجه عندالله و اولئك هم حزون . توبه آيه 20
من عبدالرضا حكيمي برازجاني متولد سال 1341 اهل برازجان محل صدور برازجان شماره شناسنامه 11594 . نام پدر حسين .
با سلام و درود فراوان بر مهدي موعود (عج) و امام امت ، خميني بت شكن و با ظارزوي پيروزي حق عليه باطل وصيتم را چنين آغاز مي كنم.
آدمي چه مي تواند در وصيت نامه بگويد غير از در خواست هاي معنوي و روحاني چون او ديگر در دنيا زندگي نمي كند كه در باره مسائل اين دنيا تصميم بگيرد و وصيتي بكند و در بعد اين مسائل در اين دنيا چيزهايي هستند كه مي آيند و مي روند و ارزش ندارند.
در آغاز بايد گفت كه چه مي تواند ايمان خود را قوي كند ، تقوا را پيشه كنيد . چرا پيامبر اكرم (ص) به اين درجه عظيم نبوت رسيد كه اگر نام او برده شود بايد بر او درود فرستاد و رسول خداوند و واسطه ميان خدا و مردم گردد و حتي در نماز واجب نامش برده شود چرا ، چرا چنين است ؟ چرا چنين مقام عزيمي ؟چون به حد والايي از ايمان و تقوا رسيده يعني بگونه اي شده كه ديگر پرده اي ميان او و جهان آخرت نيست و از دو جهان اطلاع دارد.
حال اگر ايمان و تقوا نبود اين درجه بزرگ روحاني هم نبود . پس بدانيد كه اگر ايمان بود ، ايماني كه واقعا ايمان باشد نه اينكه بگوييم بله خدايي است و آخرتي است نه آن ايماني كه اگر خواستيم كار خيري را انجام دهيم اين باشد كه خواسته باشيم خدتوند را راضي كنيم نه اينكه بهشت را براي خود بخريم و اگر خدايي ناكرده خواستيم عمل خطايي انجام دهيم در برابر خداوند عرق شرم بريزيم و آب بشويم و در زمين فرو رويم يعني هر جا را نگاه كنيم خدا را ببينيم . اگر اينطوري ايمان داشته باشيم تقوا هم خود بخود در ما بوجود مي آيد. هر عملي را خواستيم انجام بدهيم اول خدا در نظر ما مي آيد . ديگر نياز نيست خدمان بفكر خدا بيفتيم چون خداست كه ديگر بنده اش را دوست دارد چون مي داند اين بنده هم او را دوست دارد و سعي دارد كه خدايش را راضي كند ديگر خداوند نمي گذارد اين بنده مخلص را بخطايي برود . قبل از اينكه بنده بفكر عمي بيفتم اين خداست كه در نظر ما مي آيد . و اين ثمر همان ايمان به وجود خدا به اينكه حتي نزديكتر از رگ گردنش به اوست . مضمون به آيه اي كه مي فرمايد : (و نحن اقرب اليه من حبل الوريد . و از رگ گردن او به اونزديكترم . اينجاست كه سنتي بزرگ مي شود . چون ديگر با بزرگ سرو كار دارد .
اگر به خداوند ايمان آورديم به كتاب او قرآن كريم هم ايمان مي آوريم چون اين كتاب قرآن كريم سخنان خداوند است كه در قيامت شفاعت وشكايت كساني كه به او عمل كرده و نكر ده اند را بخدا مي كند . و وقتي كه ايمان به قرآن آورديم به اين آيه مي رسيم كه مي فرمايد : يا ايها الذين آمنو اطيعو الله و اطيعو الرسول و اولي الامر منكم
پس بايد از پيامبر اطاعت كرد چون خداوند اين را فرموده و بعد از ايمان به رسول گرامي محمد مصطفي (ص) به اين گفته اش ميرسيم كه مي فرمايد : يا علي انت تبرء ذمتي و انت خليفتي علي امتي . اي علي تو هستي كه ذمه مرا ابراء مي كني .(يعني حقي كه بر گردن من است اداء مي كني ) و جانشين من بر امت من هستي . بحكم رسول خدا بعد از او بايد از علي و فرزندان اطاعت كرد تا از خداوند اطاعت كرده باشيم . و در غيبت آخرين فرزند علي (ع) يعني حضرت حجت (عج) از چه كسي بايد ازاعت كرد در اين مورد سخني است از يكي از معصومين كه مي فرمايد : و اما الحوادث الواقع ارجعي روات احديث نا . پس دز حادثه ها و اتفاقات كه واقع مي شود مراجعه كنيد به روايت كنندگان احديث ما . پس بايد از كسي كه اعلم و عادل و اسلام شناس است رجوع كرد و در حال حاضر جز امام است خميني بت شكن چه كس ديگري لايق تقليد كردن است . كسي كه در هر قسمت داناتر است مسائل را خوب مي فهمد . كسی است كه انقلاب عظيمي را رهبري كرده و مي كند كسي كه ابر قدرت ها از سخن او مي ترسند . كسي كه وقتي به شاه مي گويد بايد برو صدر در صد بايد رفتني شود . بله با اطاعت از امام خميني است كه مي شود خدا را راضي كرد مي شود تقوا را در خودمان بوجود بياوريم و چون اين رژيم با تمام ارگانها و نهادها و دولت و روحانيت از امام دستور مي گيرند و زير نظر امام هستند و امام هم زير نظر صاحب الزمان و حضرت مهدي (عج) هم از خداوند دستور مي گيرد . واجب است از اين رژيم پيروي كرد و پيروي نكند خدا را از خود ناراضي مي كند و در اين صورت واي بحال ما .
نكند دوستي دنيا ما را بگيرد ما بايد از اين دوره دنيا حد كمال استفاده را ببريم يعني بايد توشه اي براي آخرت خود فراهم كنيم و اين در سايه انجام مراخل فوق انجام پذير است . شخصي كه بفكر دنيا است بگونه اي مي شود كه اگر روزي 100 ميليون انسان را بكشد خم به ابرو نمي آورد . نماز شب يادتان نرود . در دعاهاي نيمه سحر خود امام را يادتان نرود همديگر را دعا كنيد . ظهور حضرت حجت را طلب كنيد ، پيروزي رزمندگان و شفاي مجروحين و جانبازان و آزرادي اسيران حزب ا . . . را يادتان نرود . غيبت همديگر را نكنيد كه منشا هر فساد همين غيبت است احترام همديگر را نگه بداريد . در طلب روزي حلال باشيد كه يك لقمه روزي حرام انسان را خوك صفت مي كند و اطمينان داشته باشيد كه روزي دهنده خداست اگر خواست بما روزي مي دهد و اگر نخواست هم آنرا قطع مي كند فقط به اندازه نياز خويش از دنيا براي خود بگيريم و زياد آن را براي ديگران بخواهيم . در مقابل بلاها و گناهانمان صبر كنيم تا ايمانمان قوي شود .
هميشه بياد امام حسين (ع) باشيد كه با ياد او و اصحابش بوده كه اين انقلاب پيروز شده و درس شهادت و ايمان را بما آموخته اند . درس چگونگي مبارزه با كفر را به ما آموخته اند و آموخته اند چگونه كفر زمان را سركوب كنيم و جبهه ها را خالي نگذاريد تا با شكست صدام و لشكر رو به زوال او بتوانيم از راه عراق به قدس عزيز برسيم و مسلمانان منطقه و قدس را از چنگال اسرلئيل غاصب آزاد كنيم و در نهيت مرا هم در دعاهايتان يادتان نرود و اگر نسبن بشما عزيزان جسارتي كرده ام اميدوارم كه مرا ببخشيد كه ما انسانها خطا كاريم .
خدايا خدايا تا انقلاب مهدي خميني را نگهدار.
سخني با خانواده ام :
اميد وارم كه در شهادت من غمي بر خود وارد نكنيد . و نكند بخاطر شهادت من گريه و زاري بكنيد . و گريه بخاطر كسي است كه را خطايي مي رفته و در آن را كشته شده ، در اينجاست كه بايد گريه كرد چون شخص آن شخص با شيطان وارد جهنم مي شود . ولي براي شهيد بايد جشن گرفت چون شهيد امتحان خدايش را خوب داده و قبول شده . البته نمي توانم بگويم كه اصلا گريه نكنيد چون فرزند و برادر خويش را از دست داده ايد يعني ديگر در ميانشان نيست و اين دلتنگي مي آورد و ولي نكند گريه شما بشكايت تبديل شود كه چرا خدايا فرزند ما را از ما گرفته اي ؟ نه اين صحيح نيست و باز نشود در گريه كردن بخويش ناراحتي وارد كنيد . كه روح مرا آزرده مي كند . و اگر مرا دوست داريد بهمديگر تبريك بگوييد و خوشحال باشيد كه چنين فرزند و برادري داشته ايد كه جانش را در راه اسلام مي دهد .
و اين را بياد بياوريد كه امام حسين (ع) علي اكبرش اين جوان والا مقام خويش را در راه اسلام داد و اگر گريه اي است بياد امام حسين (ع) و اصحاب او بكنيد.
در آخر اي خانواده عزيزم با هم مهربان هستيد مهربانتر باشيد ايثار داريد ، و ايثارتان را بيشتر كنيد و تا مي توانيد مطالعه كنيد و خو.ب آن را در زندگي خود عملي كنيد و مرا ببخشاييد اگر نسبت بشما جسارتي كرده ام كه خداوند حق خودش را بر شهيد مي بخشد اما حق الناس را نمي بخشد مگر خود مردم ببخشند.
از جميع الناس التماس دعا دارم
عبدالرضا حكيمي برازجاني
62/7/7
عشق به خدا
نيست مرا غير خدا دلبري غير خدا دلبر و جان پروري
حل شود از عشق خدا مشكلم عشق شود صيقل جان و دلم
نيست بجز عشق خدا كيش من مرهم جان و دل پرريش من
عشق تو را هركه طلبكار شد پاك شد طالب ديدار شد
شد دل مسكين زغمت رشد طور كن تو ورالايق فيض حضور
منبع : بنیاد شهید و امور ایثارگران استان بوشهر
