خداحافظی من، آغاز راهی برای شهادت است
به گزارش نوید شاهد کرمانشاه، شهید«رسول گودینی» 15مهر1341در روستاي گودین از توابع شهرستان کنگاور به دنیا آمد. پدرش علی محمد، کشاورز بود و مادرش سیده بتول نام داشت. تا سوم متوسطه در رشته تجربي درس خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. 14 تیر 1360 در روستای قلعه شمشیر پاوه توســط نیروهاي عراقي بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. پیکر شهید والامقام در گلزار شهداي زادگاهش قرار دارد.
وصیت نامه شهید
به نام خداوند بخشنده مهربان
هنگامی که در کرمانشاه بودم و دستور حرکت صادر شد، دنیایی از خوشحالی سراسر وجودم را فرا گرفت. یکی از بچه‌ها گفت: "ما بسیجی‌ها در پشت خط مقدم هستیم؛ یعنی پاسداران در خط مقدم هستند و ما پشت سر آنها." او از اینکه در پشت جبهه قرار دارد، خوشحال بود. اما من فریاد زدم: "مگر آنها پدر و مادر و فرزند ندارند؟ مگر دلشان نمی‌خواهد نزد خانواده‌شان بازگردند؟" در همان لحظه تصمیم گرفتم در خط مقدم حضور یابم و همانند برادرانم بجنگم. همه بچه‌ها همین عقیده را داشتند: ما سرمایه اصیل این کشوریم، می‌رویم و کشته می‌شویم.
از خدا می‌خواهم ما را با فرزندان علی و حسین(ع) محشور فرماید و نیرویی عظیم عطا کند تا با دشمنان خدا بجنگیم و در نهایت، اگر شایسته باشیم، شهادت شرافتمندانه‌ای نصیبمان سازد. این جوانمردی را از شما مردم گودین، به‌ویژه از سید صدرالدین زمانی آموختم و در محیطی همچون محیط پیامبر (ص) رشد یافتم. پس چرا جهاد علیه بی‌خدایان را آغاز نکنیم؟ در پایان، از خواهران و برادران مؤمن به امام می‌خواهم برای من گریه نکنید و آتش داغ را بر رخ من نیفزایید، بلکه با اشک شوق، هر شعله‌ای را از جانم کم کنید. اگر از امام فاصله بگیرید، بدانید که از قرآن و خدا دور شده‌اید. همواره روحانیت را اصل قرار دهید و پیرو راه آنان باشید. بیش از این فرصت نوشتن نیست. همین جا خداحافظی می‌کنم و برای همگی شما، آرزوی موفقیت دارم.
انتهای پیام/
