شهید «علی اکبر شریعتی اندراتی» در وصیتنامه خود میگوید: «همسرم! میدانم که فرزند به پدر علاقه زیادی دارد اگر فرزند برای من بهانه گرفت یادی از فرزند ۳ ساله امام حسین (ع) کن و او را با گفتار مادرگونهات آرام کن و صبر را پیشه خود ساز و خود را به خدا بسپار.»
شهید «حشمت الله طاهری» در وصیتنامه خود میگوید: «مادرم! هرگز مگو فرزندم از دستم رفت؛ بگو به سوی خدا شتافت، دار فانی را وداع گفت، به دیار ابدی پیوست و به سوی خدایش حرکت کرد.»
شهید «سیدرحیم حسینی» در وصیتنامه خود میگوید: «به برادران عزیزم توصیه میکنم با همسرتان مهربان باشید و او را دوست بداریدکه موجب استحکام پیوند میان شما میشود.»
شهید «شعبان علی محمدی» در وصیتنامه خود میگوید: «وقت خود را به بطالت نگذرانید و برای کسب روزی حلال تلاش کنید؛ چراکه ریشهی بسیاری از گناهان بیکاری است.»
شهید «عباس شیخ نیا عمران» در وصیتنامه خود میگوید: «به شما عزیزان سفارش میکنم در زندگی صبور و با گذشت باشید قرآن بخوانید و به آن عمل کنید که چراغ هدایت انسان هاست.»
شهید «ابوالقاسم بزاز» در وصیتنامه خود میگوید: «وصیت میکنم همه شما را به اینکه از مجادله تعبیر علم که خداوند زیاد در کتابش و ائمه علیه السلام نهی فرمودهاند بپرهیزید، زیرا باعث قساوت قلب است و محل اخوت و در بعضی از روایات از ائمه معصومین آمده است که لذت ایمان را نخواهید چشید کسی که مجادله زیاد کند.»