همزمان با سالروز ولادت شهید «سیروس احمدی» در وصیت‌نامه این شهید بزرگوار می‌خوانیم: «من از خانوادهام مىخواهم، همیشه در دعا‌ها شرکت کرده و افتخار کنند که خانواده شهید هستند ...»
شهید «براتعلی نصیری» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «مادر! اگر خبر شهادت مرا به تو رساندند، ناراحت نباش و شُکرگزاری کن و همیشه خندان باش. بگذار دشمنان چشم‌شان کور شود و اگر این کار را بکنی، روح مرا شاد کردی ...»
شهید «علی زال‌بیگی» در وصیت‌نامه‌اش آورده است: «دست در دست یکدیگر و در صفوف الهی قرار گیرند و علیه طاغوت به جهاد برخیزند؛ باشد که این پیش قدمی ملت شهیدپرور ایران مقدمات ظهور، ولی الله الاعظم (عج) را فراهم گردد ...»
در دست‌نوشته به‌جا مانده از شهید «قربان آذربایجانی» می‌خوانیم:« ای جوانان! نکند در رختخواب ذلت بمیرید، که على(ع)در محراب عبادت شهید شد. مبادا در حال بىتفاوتى بمیرید، که على اکبر حسین(ع) با هدف شهید شد. ...»
همزمان با سالروز شهادت «حسین فلاح‌انبوهی» در وصیت‌نامه این شهید بزرگوار می‌خوانیم: «در همه امور، حتماً و حتماً پیرو ولایت فقیه باشیم و از محور ولایت خارج نشویم ...»
همزمان با سالروز شهادت «طهماسب شیخ‌حسنی» در وصیت‌نامه این شهید بزرگوار می‌خوانیم: «با وحدت و یکپارچگى بر دشمنان اسلام و نفس خویش چیره شوید تا انشاءالله زمینه ظهور امام زمان (عج) و انقلاب جهانى حضرتش مهیا گردد ...»
همزمان با سالروز شهادت «سیدابوالفضل پرپینچی» در وصیت‌نامه این شهید بزرگوار می‌خوانیم: «ای محتکران، گرانفروشان، قاچاقچیان و ای کسانی که می‌خواهید این کشور را به فساد و آلودگی بکشانید! این را بدانید به زودی خشم ملت در این دنیا و در آن دنیا هم خشم الهی شما را فرا خواهد گرفت ...»
شهید «علی خلج» در وصیت‌نامه‌اش آورده است: «من، شهادت را تولد می‌دانم؛ چون شهادت برای مؤمنان، پُلی از خرابه‌های دنیا به زیبایی‌های ملکوت اعلای آخرت است ...»